Η εισηγητική τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα στη συνέντευξη Τύπου

Από τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου

Motion Team

Στην εισηγητική της τοποθέτηση, κατά τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε τα εξής:

«Οπως μας ενημέρωσαν, την Τρίτη έρχεται στη Βουλή η δανειακή σύμβαση για να ψηφιστεί και βεβαίως θα υπερψηφιστεί, αφού τα δύο κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν υπογράψει φαρδιά πλατιά και έχουν δεσμευτεί ότι για τριάντα χρόνια τα δικαιώματα του ελληνικού λαού υποθηκεύονται στο όνομα της δανειακής αυτής σύμβασης.

Ταυτόχρονα, τρέχουν κι άλλα ζητήματα αυτή την περίοδο, που συγκεντρώνουν την πολύ μεγάλη μας προσοχή. Μέχρι τις 15 Μαΐου πρέπει να έχει κλείσει το θέμα των συλλογικών συμβάσεων. Οπως ξέρετε, γίνεται ένας αγώνας δρόμου για την κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων, και μπαίνει κατ' επίφαση η Εθνική Συλλογική Σύμβαση, η οποία δίνει λίγο πάνω από 500 ευρώ στους εργαζόμενους. Είναι βέβαιο ότι η εργοδοσία στο μεγαλύτερό της μέρος, δεν σκοπεύει να καθίσει και να συζητήσει με τις Ομοσπονδίες την υπογραφή μιας κλαδικής σύμβασης, τέτοια που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.

Οπως επίσης ξέρουμε ότι έχει περάσει πολύ χρονικό διάστημα που έχουν λήξει οι κλαδικές συμβάσεις και επομένως είναι ελεύθερη η εργοδοσία να τις καταργήσει και να αντικατασταθεί το γνωστό καθεστώς των κλαδικών συμβάσεων με τις ατομικές συμβάσεις σε κάθε τόπο δουλειάς. Ηδη η εργοδοσία έχει ξεκινήσει και σε εργοστάσια που έχουν μειωμένο τζίρο αλλά και όχι, να προετοιμάζει το έδαφος για τις ατομικές συμβάσεις.

Εδώ συνεπικουρείται κι απ' τη ΓΣΕΕ κι από άλλες "φιλεργατικές" κινήσεις και παρατάξεις, ότι έχει σημασία να υπογραφεί Εθνική Σύμβαση Εργασίας έστω και με πολύ μειωμένο μισθό, 22% για τους εργαζόμενους πάνω από 25 χρονών και 32% κάτω από 25, γιατί πρέπει να κρατήσουν ψηλά λέει το θεσμό, ανεξάρτητα αν τελικά ο μισθός που υπογράφεται δεν φτάνει να ζήσεις ούτε για μια βδομάδα το χρόνο.

Το ΚΚΕ δίνει τεράστια σημασία - και δεν πρόκειται να παραπλανηθεί απ' το γεγονός ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο - και στην αντιμετώπιση των ζητημάτων που έχουν σχέση με τη δανειακή σύμβαση, αλλά και με τις κλαδικές συμβάσεις. Το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, η πάλη πρέπει να επικεντρωθεί τόπο τον τόπο δουλειάς. Εμείς καλούμε τους εργαζόμενους σε όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις με δημοκρατικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις, όλοι μαζί να πάρουν την απόφαση ότι δεν θα υπογράψουν ατομικές συμβάσεις.

Οι ατομικές μάλιστα συμβάσεις θα είναι κάτω κι απ' τα 500 και 400 ευρώ διότι ο εργοδότης θα πει, βάλε μια υπογραφή στα 500 και θα πάρεις 350, 450 και πάει λέγοντας. Και μάλιστα χτες βγήκε ο κ. Γιούνκερ και ο επικεφαλής του ΔΝΤ και είπαν ότι στην Ελλάδα δεν χρειάζονται άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις, αλλά βρε παιδάκι μου, παραμένουν υψηλοί οι μισθοί. Στη Βουλγαρία είναι 200 και 300 ευρώ και πρέπει λέει να ανέβει η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας. Για να ανέβει η ανταγωνιστικότητα ή η Βουλγαρία θα συνάψει συμβάσεις κλαδικές με 500 ευρώ ή θα πάμε εμείς στα 300 και στα 200. Και νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε ότι το δεύτερο πρόκειται να γίνει.

Η μάχη κρίνεται στους τόπους δουλειάς

Θεωρούμε λοιπόν για το ΚΚΕ, ότι η προεκλογική περίοδος είναι περίοδος βεβαίως συνδιαλόγου με το λαό, όπως πάντα κάνουμε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα. Θα είναι πολύ αργά, ιδιαίτερα για τις κλαδικές, εάν περιοριστούμε μόνο στη μάχη της κάλπης. Και άλλωστε, για το ΚΚΕ, η μάχη κρίνεται καθημερινά στους τόπους δουλειάς, στις επιχειρήσεις και πουθενά αλλού.

Σε διάκριση με τα άλλα κόμματα που αναγορεύουν την εκλογική μάχη σε μητέρα των μαχών, εμείς λέμε ότι βεβαίως είναι μία σπουδαία πολιτική μάχη, μέχρι την ημέρα που θα γίνουν, δεν την υποτιμάμε, δεν τη σνομπάρουμε, αλλά αυτή η εκλογική μάχη δεν πρόκειται να δώσει κάτι το διαφορετικό, αν ως τις παραμονές των εκλογών οι εργαζόμενοι δεν αποδείξουν έμπρακτα, όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος τους, ότι δεν αισθάνονται δεσμευμένοι απέναντι στη δανειακή σύμβαση, στο PSI, σε ό,τι έχει αποφασιστεί και στον εφαρμοστικό νόμο και ότι δεν δέχονται να ζουν με 500 και 400 ευρώ.

Πολύ περισσότερο που η επίσημη στατιστική αναγνωρίζει ότι έχουμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους, απ' αυτούς μόνο οι 250.000 παίρνουν αυτό το επίδομα το οποίο έπεσε κάτω απ' τα 400 ευρώ και γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά ότι η ανάπτυξη που προβάλλεται στην Ελλάδα θα είναι μια ανάπτυξη με ανεβασμένη την ανεργία. Ελάχιστες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν, ενώ οι άνεργοι θα είναι πολύ περισσότεροι.

Η διαχείριση της ανεργίας που προβάλλουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα άλλα κόμματα, άμεσα και έμμεσα, ένα πράγμα εξασφαλίζει: Να δουλεύει ένας στους τέσσερις ή να εναλλάσσονται περιοδικά, να έχουμε δηλαδή μισοάνεργους και μισοεργαζόμενους. Ενα καθεστώς που πάει να γενικευτεί όπως έχει γενικευτεί και στη Γερμανία και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης που έχουν μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης απ' ό,τι η Ελλάδα.

Και μ' αυτή την έννοια θέλω να σας φέρω ορισμένα συγκεκριμένα παραδείγματα, γιατί τώρα, όλα τα κόμματα, απ' τη ΝΔ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα, και της κ. Κατσέλη και του κ. Καμμένου, δηλαδή τα "νέα" κόμματα, με τα παλιά υλικά που υπάρχουν, λένε ότι τώρα πια, ό,τι έγινε έγινε, άλλοι κλαίνε, άλλοι στενοχωριούνται, αλλά τουλάχιστον τώρα να προχωρήσει η ανάπτυξη. Αυτή την ανάπτυξη που λένε, εμείς την απορρίπτουμε. Αλλωστε, δεν είναι και κανένας καινούριος τρόπος ανάπτυξης.

Για παράδειγμα, λένε ότι τα έργα που πρόκειται να γίνουν τώρα στην Ελλάδα, θα αλλάξουν τον ενεργειακό χάρτη της χώρας και θα ενισχύσουν με νέες θέσεις εργασίας. Συγκεκριμένα παραδείγματα: Κάνουν 12 φωτοβολταϊκά πάρκα στη Θεσσαλία, στη Δυτική Ελλάδα και στη Στερεά. Θα δημιουργηθούν 360 θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της κατασκευής των έργων, η κατασκευή των έργων τώρα με τα σύγχρονα μέσα που υπάρχουν πόσο θα πάρει; 3, 6 μήνες; Το μόνιμο προσωπικό θα είναι 160 θέσεις εργασίας. Η εξόρυξη χρυσού στο Πέραμα του Εβρου, 300 θέσεις εργασίας για την κατασκευή, 200 άτομα θα δουλεύουν μόνιμα.

Αιολικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη, 1.500 θέσεις εργασίας στην κατασκευή, 130 μόνιμοι. Δείτε δηλαδή τη διαφορά. Σταθμός ηλιακής ενέργειας στο Λασίθι, 650 στην κατασκευή, 70 κατά την περίοδο της εμπορικής εκμετάλλευσης. Λίγο πολύ, είναι όλα τα έργα που γίνονται. Θα ολοκληρωθούν λέει τα έργα για τους αυτοκινητοδρόμους, αυτοί που είχαν μείνει στη μέση, οι μόνιμοι, που θα είναι από εκεί και πέρα, είναι αυτοί που θα είναι στους σταθμούς διοδίων - καταλαβαίνετε θα πληρώνουμε διόδια διπλά και τριπλά.

Θα δώσουν λέει και 1,2 δισ. στους μικρομεσαίους. 800.000 είναι σήμερα στην Ελλάδα - είναι στατιστικά του 2008, γιατί δεν έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα, είναι μικροί, αυτοί που έχουν μηδέν εργαζόμενους, το πολύ πολύ έναν εργαζόμενο ή δύο. Χώρια οι μεσαίες επιχειρήσεις που είναι λιγότερες μεν αλλά αυξάνουν. Δηλαδή, τι φαντάζεστε, ότι θα δώσουν στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς ή στο παγωτατζίδικο της γειτονιάς χρήματα για να κάνουν επένδυση; Με εξαίρεση επιχειρήσεις που είναι στη στεφάνη των μονοπωλίων.

Αυτές οι επενδύσεις, επειδή θα είναι και με όρους εκσυγχρονισμού των μηχανημάτων, σημαίνει και λιγότεροι εργαζόμενοι. Και μάλιστα με το δέλεαρ ότι μέχρι 25 χρονών παίρνουν 400 ευρώ. Καταλαβαίνετε, θα φεύγουν οι παλιότεροι και έτσι θα έχουμε δύο κατηγορίες που θα υποφέρουν, οι νέοι και αυτοί που είναι 45 - 50 χρονών, ρατσισμός, ποιος θα τους παίρνει; Ποιος θα τους παίρνει; Αμα είσαι από 50 και πάνω και μείνεις χωρίς δουλειά, είσαι καταδικασμένος στη μόνιμη ανεργία.

Να προκύψει αδύναμη κυβέρνηση

Βεβαίως, μπροστά μας είναι οι εκλογές. Ακούμε το εξής πράγμα: Κριτήριο για την ψήφο, αυτό λεγόταν πάντα και τώρα λέγεται ακόμα πιο πολύ, ότι γι' αυτό ψηφίζουμε, για να κυβερνηθούμε. Τώρα προστίθεται και μία φράση: Για να κυβερνηθούμε αποτελεσματικά. Τι θα πει αποτελεσματική διακυβέρνηση; Μέχρι τώρα είχαμε αποτελεσματικότατες κυβερνήσεις, όσον αφορά τα αντιλαϊκά μέτρα. Δεν ήταν αποτελεσματικές; Δηλαδή, θέλαμε περισσότερο αποτελεσματικές; Και ευτυχώς που στην Ελλάδα υπήρχε ένα σχετικά πιο δυνατό κίνημα απ' ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Και με συγχωρείτε - θα το πω, δεν είναι εγωιστικό - ευτυχώς που υπήρχε το ΚΚΕ, οι συσπειρώσεις που έχουν δημιουργηθεί και με τη βοήθεια των κομμουνιστών, πρώτα απ' όλα το ΠΑΜΕ, που κατά κάποιο τρόπο, δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τα πάντα - δεν μπορείς όταν είσαι στην εξουσία των μονοπωλίων - αλλά καθυστέρησαν μέτρα, μείναν έστω και κάποιες κατακτήσεις μέχρι σήμερα. Αποδυναμωμένες, αλλά μείνανε έστω. Θα είχαν χαθεί αυτές οι κατακτήσεις και προ κρίσης, όπως έχει γίνει και στην Ευρώπη και καταλαβαίνετε, τώρα θα μετράγαμε μέτρα που σκοπεύουν να τα πάρουν τον Ιούνη, τον Σεπτέμβρη, του χρόνου και του παραχρόνου.

Ετσι όπως έχουν έρθει σήμερα τα πράγματα, κριτήριο για την εργατική τάξη, για τους φτωχούς επιχειρηματίες - ας πω τον όρο επιχειρηματίες, τι επιχειρηματίες είναι τώρα, ούτε μεροκάματο δεν βγάζουν - και για τη φτωχή αγροτιά, δεν πρέπει να είναι αν θα κυβερνηθεί. Κριτήριο πρέπει να είναι αν την άλλη μέρα ο λαός είναι σε θέση από καλύτερο μετερίζι, με περισσότερα όπλα να αποκρούσει την επίθεση, αν είναι σε θέση να ανοίξει το δρόμο της ριζικής αλλαγής, που εμείς λέμε την εργατική λαϊκή εξουσία. Αν είναι σε θέση να αμφισβητήσει έμπρακτα και όχι μόνο με συνθήματα την εξουσία των μονοπωλίων.

Ακυβέρνητη πολιτεία δεν θα μείνει η Ελλάδα, κάποια κυβέρνηση θα γίνει. Αλλωστε τώρα το υλικό είναι μπόλικο. Πρώτα πρώτα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - μην τους ακούτε, τσακώνονται για το ποιος θα έρθει πρώτος, παράλληλα είναι ανοιχτή η πόρτα, με τα επιτελεία τους, της μετεκλογικής κυβέρνησης συνεργασίας. Δοκιμάζουν και κάτι άλλο, αν η ΝΔ είναι προτιμότερο να κυβερνήσει με τα παρακλάδια της ή αν το ΠΑΣΟΚ με τα δικά του παρακλάδια. Ακυβέρνητη πολιτεία δεν θα μείνει.

Αυτό που έχει σημασία όμως είναι απ' τις εκλογές να προκύψει μια κυβέρνηση αδύναμη. Μια κυβέρνηση που να μην μπορεί εύκολα να παίρνει αντιλαϊκά μέτρα. Και αυτό που θα κάνει τη διαφορά ακόμα περισσότερο από ποτέ, μιλώντας στο πεδίο των εκλογών, θα είναι η εκλογική δύναμη του ΚΚΕ. Οσο πιο ψηλά το ΚΚΕ εκλογικά, τόσο πιο αδύναμη θα είναι η κυβέρνηση.

Αντίπαλο δέος το λαϊκό κίνημα

Ολες οι άλλες λύσεις που ακούγονται, παρά τις επιμέρους διαφορές που έχουν, ισχυρίζονται το εξής πράγμα: Μετεκλογικά θα αναδιαπραγματευτούμε. Αυτό το λέει και η ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα μέσα στη δανειακή σύμβαση υπάρχει δέσμευση καμία αναδιαπραγμάτευση. Και θα το ψάξουμε, γιατί σε μία εφημερίδα γράφτηκε ότι στο αγγλικό κείμενο υπάρχει αυτή η φράση και στην ελληνική μετάφραση όχι. Δεν επιδέχεται αναδιαπραγμάτευση. Με ποιον θα αναδιαπραγματευτείς; Με τον Σαρκοζί, με τον Ολάντ, με τη Μέρκελ ή τον διάδοχό της; Με το ΔΝΤ, με την ΕΚΤ και την Ευρωζώνη; Δεν υπάρχει περιθώριο αναδιαπραγμάτευσης. Ο,τι διαπραγμάτευση ήταν να γίνει, έγινε. Πρόκειται για κοροϊδία.

Απ' τη μια μεριά τρομοκρατούν τον λαό, ότι προσέξτε μη χρεοκοπήσουμε με βάση την ψήφο σας και απ' την άλλη ρίχνουν τουφεκιές αυταπατών. Και η τρομοκρατία είναι θάνατος για τον λαό αν περάσει και οι αυταπάτες επίσης. Μπορεί να είναι πιο γλυκός θάνατος, αλλά κι αυτός θάνατος είναι. Επομένως δεν υπάρχει αναδιαπραγμάτευση, υπάρχει ανατροπή. Συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Κι εμείς ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα για να ξεμπερδεύουμε: Το ΚΚΕ, πολιτικό προσωπικό της εξουσίας των μονοπωλίων δεν θα γίνει. Γιατί ξέρετε η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Πολιτικό προσωπικό του ιμπεριαλισμού. Εμείς πολιτικό προσωπικό του ιμπεριαλισμού, δεν γινόμαστε. 'Η θα έχεις εξουσία των μονοπωλίων ή θα έχεις εργατική λαϊκή εξουσία. Και ο λαός σήμερα χρειάζεται αντίβαρο, χρειάζεται να μετατραπεί το λαϊκό κίνημα σε αντίπαλο δέος. Και το ΚΚΕ μπορεί να συμβάλει σε αυτό.

Αν ο λαός δεν αναδειχτεί στο αντίπαλο δέος, μετά τις εκλογές θα μετράει νέες απώλειες. Αλλος χαμένος χρόνος, δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτές είναι οι θέσεις μας και θεωρούμε ότι τώρα στις εκλογές, τα πράγματα είναι στα κεντρικά ζητήματα. Αυτά που λένε, μια εναλλακτική λύση σήμερα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, της δανειακής σύμβασης δεν υπάρχει, άλλωστε τόσα κόμματα προσφέρουν την "εναλλακτική λύση". Δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, δεν υπάρχουν περιθώρια, δεν είμαστε όπως ήμασταν πριν 20 ή 30 χρόνια, που το κίνημα μπορούσε να έχει ορισμένες κατακτήσεις. Σήμερα ή βαδίζεις με όρους ρήξης και ανατροπής ή ενσωματώνεσαι στη σημερινή πολιτική και διαμαρτύρεσαι πάνω στα αποκαΐδια.

Εναλλακτική λύση στα πλαίσια αυτής της πολιτικής δεν διαθέτουμε. Και το λέμε συνειδητά. Εναλλακτική λύση με όρους κινήματος και όρους ανατροπής βεβαίως υπάρχει κι αν ο λαός θέλει να την ψάξει και δεν θέλει προκαταβολικά να συμφωνήσει μαζί μας, μόλις την ψάξει θα συμπορευτεί μαζί μας.

Και δεν είναι τυχαίο που εμείς λέμε "εκλογική δύναμη του ΚΚΕ", και λέμε άνετα σήμερα μπορούν να ψηφίσουν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ άνθρωποι που δεν συμφωνούν μαζί μας σε όλα τα ζητήματα, ιδεολογικά και πολιτικά. Εκλογική δύναμη σημαίνει συμπόρευση στο κίνημα, δεν σημαίνει ότι τον μετράμε ότι συμφωνεί σε όλα μαζί μας ιδεολογικά και πολιτικά. Γι' αυτό λέμε εκλογική δύναμη. Αυτή όμως θα μετατραπεί σε δύναμη του κινήματος, της εργατικής τάξης, των φτωχών επιχειρηματιών, της φτωχής αγροτιάς, των γυναικών και της νεολαίας. Αυτό είναι που θα κάνει τη διαφορά στην Ελλάδα και θα αποτελέσει το πρώτο βήμα. Και αυτή την ευκαιρία ο λαός δεν πρέπει να τη χάσει».