Θάρθει η άνοιξη στην Ελλάδα;

Κοιτάζοντας την φωτογραφία αυτή, έκλεισα τα μάτια μου και αφέθηκα για λίγο στο κόσμο των χρωμάτων και των αισθήσεων. Η σκέψη μου και η φαντασία μου, με οδήγησε εκεί πίσω την πατρίδα μου. Η Ελλάδα που με γέννησε, που με ανέστησε και διέγραψε την πορεία της ζωής μου μέχρι σήμερα που με έδιωξε απο κοντά της ... εδώ στους αντίποδες της γής, στην Αυστραλία, στην χώρα που με φιλοξενεί και γι αυτό τη σέβομαι έχω απωθέσει το σώμα μου. Η ψυχή μου και η σκέψη μου είναι πίσω εκεί στην άκρη της Μεσογείου, πάνω στην μικρή εκείνη κουκίδα του παγκόσμιου χάρτη. Η πατρίδα μου, που γέννησε το φώς , το χρώμα, τις αισθήσεις, τον έρωτα , την ζωή, τον άνθρωπο, την δημοκρατία στολίζεται απο την μάνα γή και την φύση της με όλα  αυτά τα ωραία χρώματα για να υποδεχθεί την άνοιξη, τη χαρά, το γαλάζιο του Αιγαίου, τον ήλιο, το καλοκαίρι. Ομως τρελλή κι αλλοπαρμένη, μια ουτοπία, ένα όνειρο, ενας ευσεβής πόθος.... Η άνοιξη γι αυτήν δεν έχει έρθει ακόμη, έβαλε η θεοπάλαβη τα πλουμιστά της φορέματα και χορεύει τον χορό του ολέθρου της. Ο ολόχρυσος ήλιος της αυγής της, έγινε τρόμος στα χέρια σκοτεινών της παιδιών, βγαλμένα μέσα απο μήτρα μέδουσας και ερινύας, μέσα απο αρχαία κατάρα... Χρυσή αυγή ονόμασαν τα τέρατα της κολάσεως τους σύγχρονους Προκρούστες, τους δράκους, τους Μινώταυρους. Τέρατα ημίγυμνα, ζωσμένα σφαίρες και αίματα να τρέχουν στα σιχαμερά παχύσαρκα σώματα τους, ονόμασαν την κτηνωδία Χρυσή Αυγή. Αυτή την αυγή πρέπει τα αδέλφια μου να την στείλουν πίσω στον Τάρταρο απ  όπου ήρθε....

Γιατι τότε μόνο θάρθει η άνοιξη στην Ελλάδα!!!

γιώργος αθανασιάδης