Η γέννηση του μύθου (μέρος 4o) Η γέννηση της Ελληνικής μυθολογίας

Φωτό: Η πρωταγωνίστρια ηθοποιός Χρύσα Νταούλη σε στιγμιότυπο της ταινίας ΤΙΣΙΣ

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος - Θεατρικός Συγγραφέας

SYDNEY AUSTRALIA

email: athanasiadis.g@hotmail.com

Tel: +61 421 969 172

Η γέννηση του μύθου (μέρος 4o)

Η γέννηση της Ελληνικής μυθολογίας

Kαι σε συνέχεια των προηγούμενων άρθρων αναφορών στη

γέννηση της Ελληνικής μυθολογίας και την μυθολογούσα συνείδηση,  ίσως θα πρέπει να αναφέρω εν ολίγοις και την χρονική διάρκεια της ζωής του μύθου.  Ο μύθος ως δημιούργημα ζωντανών οργανισμών, δηλαδή ανθρώπων έλλογων εξελίξεται και αναβιώνει όπως εξελίσσονται και αναβιώνουν και αναπαράγονται οι ζωντανοί οργανισμοί. Βεβαίως στους ζωντανούς οργανισμούς και συγκεκριμένα όσον αφορά τον άνθρωπο εν προκειμένω δεν υπάρχει αναβίωση με τη στενή του όρου έννοια δηλαδή νεκρανάσταση βιολογική.  Ομως σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι υπάρχει μία πνευματική μέσα από τη διαδικασία λειτουργίας της μνήμης αναβίωση. Γεγονότα αναβιώνουν και άνθρωποι μνημονεύονται διαρκώς και «αναβιώνουν» διαρκώς για όσα είπαν ή έκαναν κατά τη διάρκεια της ζωής τους και της παρουσίας τους στη γή. Ενώ θεωρητικά η πνευματικότητα και η παραγωγή έργου από τους ίδιους σταματά με το θάνατο τους εν τούτοις σε άπειρες περιπτώσεις το έργο τους συνεχίζεται για αρκετές γενιές μετά το θάνατο τους και εξελίσσεται από άλλους που τους διαδέχονται κατ΄ ευθείαν συγγενική ή εκ πλαγίου συγγενική γραμμή ή από μελετητές ή ερευνητές του έργου τους.

Φωτο: Ο ηθοποιός  Πέτρος Τριανταφυλλόπουλος σε στιγμιότυπο της ταινίας ΤΙΣΙΣ

Ετσι και ο μύθος ως δημιούργημα ανθρώπινο, που η γέννηση του χάνεται στα βάθη των χιλιετηρίδων και των αιώνων, εν τούτοις αναβιοί και συνεχίζεται εξελισσόμενος και μεταλλασσόμενος  στη πορεία της ιστορίας του ανθρώπινου γένους  και φτάνει στις μέρες μας και θα ακολουθήσει την ίδια ακριβώς πορεία και μετά από εμάς και για τις επερχόμενες γενιές μέχρι τη «συντέλεια του κόσμου», αν και όποτε υπάρξει αυτή.  Οπως προείπα η πρώη «κωδικοποιημένη» αναφορά στους αρχαίους μύθους που συγχρόνως αποτελεί και την πρώτη προ Ηροδοτου ιστορία του Ελληνικού Εθνους, είναι εκείνη των αρχαίων ποιητών Ομήρου και Ησιόδου εκεί στους 9^ο – 8^ο πριν την χριστιανική χρονολόγηση αιώνες. Από τότε μέχρι σήμερα ο μύθος δουλεύεται και ξαναδουλεύεται χωρίς διακοπή, από αμέτρητους επώνυμους ή λιγότερο επώνυμους ή και αγνώστους ποιητές και λαϊκους δημιουργούς. Ανθρώπινες ή θεϊκές μορφές σμιλεύονται και ξαναδημιουργούνται μεταλλάσσονται και προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε εποχής και κάθε περίπτωσης.  Αλλάζουν ψυχολογική διάθεση και συμπεριφορές ηρωποιούνται και οι ίδιοι οι ήρωες παρουσιάζονται με περισσότερες πλευρές του ήθους και της ζωής τους. Ετσι και αν ακόμη υποτεθεί ότι οι αρχαϊκοί μύθοι χάθηκαν με την έλλειψη γραπτών αναφορών εν τούτοις ουσιαστικά δεν χάθηκαν διότι φρόντισαν γι αυτό οι ποιητές, οι τραγωδοί και ο ίδιος ο λαός μέσα από τα δημώδη άσματα και παραδόσεις του.  Οι ήρωες προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε εποχής, άλλοτε για να εξυμνήσουν και να δοξάσουν και δοξαστούν ως αρωγοί σε περίτρανες νίκες ή σε εποχές ευημερίας άλλοτε για να παρηγορήσουν μετά από ντροπιαστικές ή αναμενόμενες ήττες. 

Φωτο:  Ο  πρωταγωνιστής ηθοποιός Γιώργος Βούλγαρης σε στιγμιότυπο της ταινίας ΤΙΣΙΣ

Οι ήρωες και οι θεοί, αναβιούν και υπάρχουν διαρκώς εκτός μέσα από τα έργα των τεχνιτών του λόγου δηλαδή ποιητών, ιστορικών, δραματουργών ή και λαϊκών ανώνυμων δημιουργών και μέσα από τα έργα των καλλιτεχνών γλυπτών. Απειρα ων αριθμός ούκ έστιν αγάλματα και αρχιτεκτονικά μνημεία περισπούδαστα και περίλαμπρα κοσμούν πόλεις και πολλά σημεία του αρχαίου κόσμου για σειρά αιώνων καθώς επίσης και η ίδια η αρχιτεκτονική μπαίνει στην υπηρεσία του μύθου. Τεράστια κτίρια, ναοί και ακροπόλεις ολόκληρες στην υπηρεσία της ιστορίας και του μύθου, στην υπηρεσία ηρώων και θεών. Το θαύμα της Ελληνικής μυθολογίας και αρχιτεκτονικής συνεχίζει για πολλές χιλιάδες χρόνια, μέσα από τις δημιουργίες του Φειδία, του Πραξιτέλη, του Σκόπα, του Λύσιππου και παράλληλα εργάζονται οι αγγειοπλάστες και οι παραστάσεις τους πάνω σε αμφορείς και πλήθος άλλων έργων αγγειοπλαστικής.

Περαιτέρω, αυτό δε σταματά και η αναγέννηση του μύθου καθώς και η θεματολογία του εκφράζεται αιώνες μετά το μεσαίωνα, μέσα από την διαδικασία της αναγέννησης και του Ευρωπαϊκου διαφωτισμού, όπου ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα και πλήθος δημόσιων κτιρίων κοσμούν την Ευρώπη από άκρη σ άκρη, με αρχιτεκτονικές μορφές εμπνευσμένες ή απλά αντιγεγραμμένες  από τα θαύματα του αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Και αυτό δεν σταματά στα στενά Ευρωπαϊκά όρια, αλλά από την άλλη οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι, ως αποικοι ή αποικιοκράτες δημιουργούν  στους νέους κόσμους (Αυστραλία – Αμερική) νέα θαύματα βασισμένα στο διηνεκές της ύπαρξης του αρχαίου Ελληνικού μύθου.  Ο Ελληνικός μύθος, ως ζωντανός οργανισμός, αντιστέκεται και επιβιώνει χάριν της αισθητικής του και της αμεσότερης προσέγγισης του στα ανθρώπινα, στη πολεμική που δέχεται από τα σύχρονα μεγάλα θρησκευτικά ρεύματα του κόσμου και κύρια τις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες δηλαδή τον χριστιανισμό ή το Ισλάμ.

Πηγές: 1) Ελληνική μυθολογία (Εκδοτική Αθηνών),2) Ιλιάδα και Οδύσσεια (Ομηρος) 3) Θεογονία και Εργα και Ημέραι (Ησίοδος) 4) Βιβλιοθήκη (Απολλόδωρος)5) Πολιτεία Β (Πλάτων)

Συνεχίζεται ...

Σημείωση: Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι από το φωτογραφικό υλικό για τη προβολή της ταινίας TISIS σε σκηνοθεσία του Γεωργίου Ευαγγελόπου και αναρτώνται εδώ με την άδεια των συντελεστών της ταινίας και λόγω της άμεσης σχέσης με το μυθικό θέμα της ταινίας, η οποία θα έτοιμη για προβολή σύμφωνα με τους υπολογισμούς το φθινόπωρο του 2016

Επίσης το άρθρο θα δημοσιευτεί και στον "ΚΟΣΜΟ" της Τετάρτης 20 Απριλιου 2016