Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης
Δικηγόρος - Θεατρικός Συγγραφέας
ΣΥΔΝΕΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
email: athanasiadis.g@hotmail.com
“Santa
Claus is coming to town”
Πρίν λίγες μέρες, γιορτάστηκε παγκόσμια η μέρα του
παιδιού. Ομως και
αν γιορτάζεται παγκόσμια και αν
ακόμη γίνονται προσπάθειες για την βελτίωση της διαβίωσης των παιδιών, στις
υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας, της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής αυτά όλα περί προστασίας του παιδιού, είναι
απλά ευσεβείς πόθοι. Δεν διστάζω, να χαρακτηρίσω τις τριτοκοσμικές χώρες των
παραπάνω ηπείρων, ως χώρες μαζικής παραγωγής παιδιών, για τα σκλαβοπάζαρα τους ή τα
σκλαβοπάζαρα των πολιτισμένων χωρών του κόσμου.
Η παράνομη παιδική εργασία και μάλιστα κάτω από ιδιαίτερα βαριές και
απάνθρωπες συνθήκες αποτελεί νόμο και
μάλιστα ιδιαίτερα ελκυστική πηγή κερδοφορίας για το παγκόσμιο κεφάλαιο, καθόσον
υπάρχουν φτηνά εργατικά
χέρια ή Δωρεάν
εργατικά χέρια, παραγωγής πολλών προϊόντων που όλοι εμείς οι καλοί και
φιλάνθρωποι, χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας. Στον τομέα του ρουχισμού,
των χαλιών, στα ορυχεία και σε πολλούς άλλους τομείς χρησιμοποιούνται τα
παιδικά χέρια από την ηλικία των τεσσάρων ετών.
Ενας άλλος πλουτοπαραγωγικός φορές για πολλές χώρες του
κόσμου είναι η παιδική πορνεία. Σωρεία μικρών παιδιών οδηγούνται στην πορνεία,
κοριτσιών και αγοριών από πολύ μικρές ηλικίες για να καλύψουν τις σεξουαλικές
ανάγκες και την διαστροφή χιλιάδων ενηλίκων από όλες τις πολιτισμένες χώρες
μεταξύ των οποίων και η Αυστραλία.
Φτωχιές οικογένειες της περιοχής της Ινδοκίνας ή πολλών νησιωτικών
συμπλεγμάτων του Ειρηνικού, αναπαράγουν παιδιά προκειμένου να τα οδηγήσουν
στους εμπόρους σαρκός για ερωτική χρήση, μια επιχείρηση που αποφέρει πολλά
κέρδη.
Αλλή πηγή πλουτισμού σε βάρος αθώων και ανηλίκων παιδιών
είναι η εμπορία οργάνων σώματος. Αυτή κι αν είναι αισχρότητα και
διαστροφή. Πολλές είναι οι αναφορές για
τα «εκτροφεία» παιδιών από τις φτωχές συνοικίες των μεγαλουπόλεων της Βραζιλίας
για παράδειγμα, όπου παιδιά συλλέγονται ή κλέπτονται από τους δρόμους. Στη
συνέχεια οδηγούνται σε ειδικά «εκτροφεία» όπου ανατρέφονται και όταν έλθουν
στην ηλικία που πρέπει, οδηγούνται στα χειρουργεία «σφαγεία» όπου υποβάλλονται
σε εγχειρήσεις αφαίρεσης εσωτερικών οργάνων.
Τα αφαιρούμενα όργανα όπως νεφρά, μάτια ή τι άλλο (ο Θεός να βάλει το
χέρι του) πωλούνται στις αγορές ανθρώπινων οργάνων του κόσμου και
αγοράζονται από πλουσίους ή λιγότερο πλουσίους πάσχοντες της Αμερικής,
της Ευρώπης ή όπου αλλού. Πέραν από αυτό, σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες, άστεγα
ή «αδέσποτα» παιδιά από την Ασία κυρίως, μέσω και Ελλάδας, τα οποία έχουν
πωλήσει ή τα έχουν εγκαταλείψει οι
γονείς τους προωθούνται κυρίως στις Κάτω Χώρες σε κέντρα διανομής και περαιτέρω αφαιρούνται εσωτερικά τους όργανα και διατίθενται προς
πώλησιν στους χιλιάδες αναμένοντες στις λίστες πάσχοντες (νεφροπαθείς για
παράδειγμα) η οδηγούνται σε ευρωπαϊκούς οίκους ανοχής – εξ άλλου πρόσφατη είναι
και η νομιμοποίηση του κόμματος παιδοφίλων στην «πολιτισμένη» Ολλανδία.
Ανατριχιαστικό όλο αυτό το θέμα, αλλά αληθινό και πολλές
φορές η σκέψη του μας αναστατώνει και ειδικά
μέρες που έρχονται τώρα με τον Αγιο
Βασίλη προ των θυρών μας να κατεβαίνει να μοιράζει δώρα, στα καλοθρεμμένα
παιδιά του «πολιτισμένου κόσμου» και μάλιστα όλα όσα ήταν καλά και φρόνιμα κατά τη διάρκεια της χρονιάς
που πέρασε. Ολοι εμείς που έχουμε παιδιά και εγγόνια θα τρέχουμε να ενισχύουμε
οικονομικά το έργο αυτό του Αγίου και να μυθοποιούμε την ζωή. Διδάσκουμε το ψέμα και το παραμύθι στα παιδιά μας και τα μαθαίνουμε πως να λένε ψέμματα αργότερα και σε μάς. Διότι πολύ
απλά
πως θα έχουμε την απαίτηση τα παιδιά μας να είναι
ειλικρινή μαζί μας όταν εμείς οι ίδιοι τα μεγαλώνουμε με το ψέμμα, αρχής γενομένης από
τον κοκκινοφορεμένο γενειοφόρο χοντρό γέροντα.
Στην ουσία των πραγμάτων αυτός ο γέρος, δεν είναι ένας καλοκάγαθος γέρος, αλλά ένας εκδικητής, ο
οποίος έχει ιδιαίτερα καλές και αγαθές σχέσεις με τα παιδιά των πλουσίων
οικογενειών, μοιράζοντας άπλετα δώρα πανάκριβα σε κακομαθημένα πλουσιόπαιδα,
λιγότερα καλές σχέσεις με εκείνα των μεσαίων τάξεων όπου τα δώρα του είναι
κατώτερης αξίας, και τέλος κακές σχέσεις με τα παιδιά των φτωχών κοινωνικά
στρωμάτων όπου απαξιοί να τα
κοιτάξει έστω, όχι να τους δώσει και δώρα. Για
τα παιδιά των φτωχών στρωμάτων, ο λιποβριθής γέροντας με τις εκδικητικές τάσεις
επιφυλάσσει σκληρή εργασία, αφαίρεση ζωτικών τους οργάνων, σκληρή απάνθρωπη
προσφυγιά και τέλος θάνατο φρικτό και επώδεινο.
Αυτή είναι η αλήθεια και αυτό το αληθινό πρόσωπο του
λιπόσαρκου γέροντα και μείς όλοι
φιλάνθρωποι, ελεήμονες, περιφερόμενοι εντός του κύκλου του μικρόκοσμου μας, θα
συγκεντρώνουμε πάντα την οικογένεια μας γύρω από το στολισμένο μας έλατο, θα
ευχαριστούμε το θεό μας για τα καλά που δίνει στα δικά μας παιδιά. Παράλληλα θα
ευχόμαστε από μακρυά για το καλό του κόσμου και των πτωχών
αρκούμενοι στα ευχολόγια ή στις οργανωμένες φιλανθρωπικές πράξεις με τις οποίες
εξορκίζουμε το κακό.
Ας αλλάξουμε λίγο τις φετεινές ευχές στον Santa Claus και για φέτος ας ευχηθούμε να μη φέρει ΚΑΝΕΝΑ δώρο
στα δικά μας παιδιά αλλά ας κάνουμε μια προσπάθεια και εμείς ώστε να απαλλάξει
τα εκατομμύρια παιδιά του κόσμου από το σταυρό που σηκώνουν...
Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι από το διαδίκτυο...
0 σχόλια:
Post a Comment