Περί πλειστηριασμών... ανέμων και εκλογών

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος - Θεατρικός Συγγραφέας

SYDNEY AUSTRALIA

email: athanasiadis.g@hotmail.com

tel: 0421 969 172

Περί πλειστηριασμών... ανέμων και εκλογών

Και πάνω που πέρασαν ίσα ίσα δύο μήνες, από τη προηγούμενη εκλογική διαδικασία

στην Ελλάδα, οι πρώτοι χειμωνιάτικοι βοριάδες, που συνήθως κατά τα τέλη Νοεμβρίου δυναμώνουν και το Δεκέμβριο ξεπαγώνουν, φαίνεται ότι πρόκειται να φέρουν πολλά δεινά στον Ελληνικό λαό.

Το πρώτο δεινό, όπως είχα πεί και σε προηγούμενο άρθρο, μετά την αλλαγή του κώδικα δεοντολογίας των τραπεζών εκεί,  λές  και υπάρχει και δεοντολογία στους ληστρικούς αυτούς οργανισμός, έρχεται να ολοκληρωθεί με την ψήφιση την περασμένη εβδομάδα των νέων μέτρων προαπαιτούμενων.

Τα νέα αυτά μέτρα  που βαθαίνουν την κρίση, ΥΠΕΡΧΡΕΩΝΟΥΝ  ακόμη πιό πολύ τη χώρα μέσω της νέας εκταμίευσης κάποιων δισεκατομμυρίων ευρώ, από την Ευρώπη.  Τα δισεκατομμύρια αυτά, νομίζω δέκα (10) θα διατεθούν λέει για την ανακεφαλοποίηση των Τραπεζών.  Δηλαδή,  θα χαριστούν στους τραπεζίτες. Και το λέω αυτό, μετά απολύτου λόγου γνώσεως, διότι από το 2010 η χώρα διαρκώς δανείζεται για δύο λόγους:

Α) Για να συντηρεί  την διαρκή ανακεφαλοποίηση και δωρεοδότηση των Τραπεζιτών με το να τους έχει κυριολεκτικά χαρίσει μέχρι τώρα περί τα 211 δισεκατομμύρια ευρώ και θα τους δώσει και άλλα τώρα και άλλα σε μερικούς μήνες και άλλα και άλλα και αυτό δεν έχει σταματημό. Απλά διερωτάται κανείς.   

ΤΙ διάολο τα κάνουν τα λεφτά αυτά οι τράπεζες;

Ευλογο το ερώτημα και καμία απάντηση, εφόσον ΔΕΝ διαθέτουν χρήμα ή δάνεια στην αγορά για την επανεκκίνηση της οικονομίας  και επίσης από την άλλη με το capital control της κυβέρνησης   της ψευδοαριστεράς του Κου Τσίπρα, ΔΕΝ διαθέτουν χρήμα για οτιδήποτε, ούτε για επενδύσεις, ούτε για εισαγωγές, ούτε για εξαγωγές, ούτε για τίποτα απολύτως.

Β) Δεύτερον  δανείζεται  για να εξοφλεί τα παλαιότερα δάνεια, με  νέα δάνεια.  Με την  εφαρμοζόμενη πολιτική όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων από το 1974 μέχρι σήμερα,  εξαφάνισε  την  πρωτογενή  και  δευτερογενή  βιομηχανική  και αγροτική παραγωγή με συνέπεια να δημιουργηθεί το τέρας του δημοσίου, που εκτρέφει χιλιάδες στρατιές  αργόσχολων  στις  περισσότερες  περιπτώσεις υπαλλήλων, που χαίρουν ιδιαίτερων εργασιακών προνομίων, που κανείς κλάδος εργαζομένων σε όλο τον κόσμο δεν μπορεί ούτε κάν να φανταστεί.  Αυτό συμβαίνει διότι αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν πάντα την εκλεκτορική και εκλογική βάση του κάθε κυβερνώντος κόμματος μετακινούμενοι  ιδεολογικά (αν έχουν ιδεολογία) πέρα δώθε, από κόμματος εις κόμμα, προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια τους (πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, μονιμότητα κλπ). Αυτή η γάγγραινα της δημόσιας Ελληνικής ζωής στην οποία επίσης στηρίχθηκε η σημερινή κυβέρνηση, μην  ακουμπώντας  και  θίγοντας την καθόλου.

Στα μέτρα που ψήφισε την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, τα λεγόμενα προαπαιτούμενα περιλαμβάνονται και τα θέματα των κόκκινων δανείων και των πλειστηριασμών.  Τα παραπλανητικά συνθήματα των δύο κομμάτων Συριζα και Ανελ  για κατάργηση μνημονίων και «Κανένα σπίτι στα χέρια Τραπεζίτη» αποτελούν παρελθόν χρηστικότατο στην περίοδο των προεκλογικών αγώνων των δύο κομμάτων, προκειμένου να αναρριχηθούν στην εξουσία.

Τώρα πλέον περιχαρώς ικανοποιημένοι οι αρχηγοί των δύο αυτών κομμάτων, ως συγκυβερνήτες, απεποιήθησαν  απετάξαντο  τον  διάβολον των προεκλογκών τους εξαγγελιών  και  για  δεύτερη φορά συγκυβερνώντες,  ξεπουλούν την δημόσια αλλά πλέον και την ιδιωτική περιουσία της χώρας, και μετά τα Χριστούγεννα  θα  αρχίσουν οι κατασχέσεις και οι εξώσεις και χιλιάδες χιλιάδων οικογενειών που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις δανειακές ή άλλες τους υποχρεώσεις.   ΛΟΓΩ της ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ τους ΣΕ ΑΝΕΡΓΙΑ απο τις εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές της τελευταίας εξαετίας και της επιδείνωσης τους στην διακυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων. 

Τα μέτρα  εψηφίσθησαν με την ισχνή πλειοψηφία των 153 βουλευτών  και τώρα απομένει και η ευθύνη της εφαρμογής τους. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Οπωσδήποτε ο Κος Τσίπρας πρέπει  να  αναλογίζεται  καθόσον από το να είναι  κάποιος ανακόλουθος απέναντι στους πολίτες που τον ενεπιστεύσθησαν αλλά και στον εαυτό του,  μέχρι του να εκτελεί και τις αποφάσεις των εντολέων του ως δήμιος με ακάλυπτο πρόσωπο, απέχει παρασάγγας. Συνεπώς,  θα προσπαθήσει να αποποιηθεί των ευθυνών του ο Τσίπρας και να φύγει από τη διακυβέρνηση της χώρας, ώστε να μην αναγκάζεται αυτός να στέλνει τις αστυνομικές δυνάμεις να πετούν έξω από τα σπίτια τους τις οικογένειες. Κάτι παρόμοιο έκανε και το δεξί του χέρι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, τέως βουλευτής του, ο οποίος ψηφισε τα μνημόνια αλλά όχι και την εφαρμογή τους, κάνοντας λεονταρισμούς  και με την παραίτηση του, παρέδωσε την έδρα του πάλι στον Τσίπρα, υπηρετώντας  τον παράλληλα πιστά.

Ειναι φρικτή η ανάληψη της ευθύνης αυτής και οπωσδήποτε  θα πρέπει το ρόλο των κουκουλοφόρων  εκτελεστών,  της γερμανικής κατοχής σε επανάληψη στις μέρες μας, να τον παίξουν άλλοι και όχι ο Τσίπρας. Οταν θα ακούγονται οι θρήνοι και τα ουρλιαχτά και πιθανόν οι αυτοκτονίες ή τα λυντσαρίσματα των εξωθουμένων από τα σπίτια τους ή ο πόλεμος  σε  βάρος  των δικαστικών επιμελητών, της αστυνομίας, ο Τσίπρας δε θα θέλει να είναι στη κυβέρνηση.  Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χυθεί αίμα,  αλλά πλέον ο εξαθλιωμένος  και ο εξωστέος  ποτέ δεν είναι προβλέψιμοι. Από την άλλη η Ευρώπη που την ακολουθεί έχει μηχανισμούς να στηρίξει την όποια απόφαση του άξιου τέκνου της, στον πλήρη αφανισμό του  ελληνικού  λαού  και το ξεπούλημα της χώρας.  Πολύ απλά εγκαθιστά μια δικτατορία (βλ. Πορτογαλία) την ονομάζει προάσπιση της δημοκρατίας και κάνει τη δουλειά της.

Αρα πάμε ή σε οικουμενική για την απαλλαγή του Κου Τσίπρα  το συγχωροχάρτι του δηλαδή ή σε εκλογές για το ποιός θα είναι ο δήμιος του λαού στο εγγύς μέλλον... Περαστικά μας!