E preterea censeo Grecia delenda est

To άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε ως έχει στην εφημερίδα Ο ΚΟΣΜΟΣ εδώ στο Σύδνεϋ , στο φύλλο της 12/6/2015 ημέρα Παρασκευή  

http://60.241.173.43/kosmos/2015/06/12/

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος – Θεατρικός Συγγραφέας

SYDNEY AUSTRALIA

e-mail: athanasiadis.g@hotmail.com

Tel: 92613144 – 0421969172

E preterea censeo Grecia delenda est

Και με τούτα και με κείνα, φτάνουν

στην Ευρώπη, εκεί στο κρεματόρια των Βρυξελλών και της Γερμανίας, οι τελευταίες μέρες της δήθεν «διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης της Ελλάδας και όλου εκείνου του show  που παρακολουθούμε τόσους μήνες τώρα. Από τη μία πλευρά, η μάγισσα Φρικαντέλλα, που δεν είναι άλλη  απο την Γερμανική κυβέρνηση, που πλέον διευθύνει και εξουσιάζει όλη την Ευρώπη με εκλεκτούς και φοβισμένους συμμάχους της, εκείνους που έδωσαν το αίμα τους και τις ζωές τους σε δύο παγκοσμίους πολέμους για να μη μπορέσει η βαρβαρότητα να ξανασηκώσει κεφάλι. Από την άλλη πλευρά ο άτακτος μπούλης που είναι η ελληνική κυβέρνηση που προσπαθεί να δικαιολογήσει απλά, το μισθό της και την ύπαρξη της απέναντι στους για μια ακόμη φορά εξαπατηθέντες Ελληνες πολίτες, που υπέκλεψε τη ψήφο τους στις πρόσφατες εκλογές, μοιράζοντας ελπίδες και όνειρα. Βέβαια, για τους σκεπτόμενους ανθρώπους και πραγματιστές, όλη αυτή η προεκλογική ανοησία-εκστρατεία του κυβερνώντος κόμματος, ήταν ευνόητο και απόλυτα κατανοητό, ότι θα επανέφερε στις μνήμες των παλαιοτέρων ημέρες του 1981 που και τότε με πολιτική απάτη, ο αρχηγός του πασόκ, έκλεψε τις ψήφους της αριστεράς με συνθήματα και ιδεολογίες που απηχούσαν στις καρδιές και στις αδυναμίες-επιθυμίες του κόσμους. Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και τώρα και μάλιστα κάτω από πολύ πιό δύσκολες και αντίξοες συνθήκες απο τότε.

Η κραταιά τώρα γερμανική κυβέρνηση με αρχηγό της τη Φρικαντέλλα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα συνασπισμό των δεξιών χριστιανοδημοκρατών, των ακροδεξιών Βαυαρών χριστιανοκοινωνιστών και των θλιβερών σοσιαλδημοκρατών. Η απόφαση βέβαια σε σκοτεινά διευθυντήρια έχει παρθεί σε ανύποπτο χρόνο στο παρελθόν, εκεί μεταξύ τυρού και αχλαδίου, σε κάποιες από τις συζητήσεις μεταξύ των κραταιών της γής εκείνων που ορίζουν τις τύχες του κόσμου... κάποιος τότε είπε : «E preterea censeo Grecia delenda est» δηλαδή «επιπλέον κρίνω ότι η Ελλάδα πρέπει να καταστραφεί». Μα αυτή ήταν πάντα η τακτική και πολιτική των Ρωμαίων και όλων των αυτοκρατοριών της γής. Οτιδήποτε είχε άποψη, πολιτισμό και αντίρρηση απλά έπρεπε να καταστραφεί και ... πάει οι Καρχηδόνα.

Οι αυτοαποκαλούμενοι σύγχρονοι Ελληνες, ουδεμία σχέσιν έχοντες με τους προγεννήτορες τους, από την άλλη πλευρά, βυθισμένοι στη μακαριότητα τους, στην ανικανότητα τους, στη μιζέρια και στο ραγιαδίστικο βόλεμα τους, αναζητούσαν κάποιον που θα τους χαϊδέψει τ αυτιά. Κάποιος που θα τους ικανοποιούσε την ανάγκη για αλλαγή αναίμακτη, χωρίς να σηκωθούν από τους καναπέδες τους, θα τους χάριζε τις άνοστες, άχρωμες, θρησκόληπτες  και senza futura ζωές τους. Το μόνο που ζητούσαν ήταν ελπίδα, όχι δράση και όχι ξεβόλεμα. Ετσι λοιπόν, το υπερατλαντικό διευθυντήριο και η γηραιά ήπειρος είχαν έτοιμο τον ελπιδοφόρο. Τον έβαλαν στην Θεσσαλονίκη και είπε ... είπε. Του κότσαραν και απο δίπλα και ένα Γιάνη, με ένα ν κατά το «θέλω Γιάνο για να γειάνω» και ετοιμη η τούρτα.

Θα πεί κανείς αφού είναι έτσι τα πράματα, γιατί ανησυχει η αυτοκράτειρα και οι ακόλουθοι της;  Γιατί απλά η γερμανία και οι σύμμαχοι της ξένοι και Ελληνες δοσίλογοι και υπηρέτες ξένων αφεντάδων γνωρίζουν πολύ καλά ότι εκτός απο τις λαϊκές επαναστάσεις (που μέχρι στιγμής ούτε γίνονται, ούτε θα γίνουν) υπάρχουν και οι επαναστάσεις οι αστικές, του ιθαγενούς σε κάθε χώρα κεφαλαίου, όταν βλέπει να του παίρνουν το ψωμί από το στόμα. Και έτσι πέραν των λαών και το εγχώριο αστικό κεφάλαιο, φέρεται δυσαρεστημένο σε όλη τη νότια Ευρώπη, όπως πχ σε Πορτογαλλία , Ισπανία, Ιταλία και αν ανέχεται για πολύ τους θεατρινισμούς του Αλέξη, η Γερμανία, τότε επειδή ο καιρός περνάει γρήγορα μπορεί να υπάρχει πρόβλημα.

Οι Γερμανοί καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να μην επαναληφθεί και στον κεντρώο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας αυτό που έχει ήδη γίνει στη γαλλική, την αγγλική και την ιταλική Δεξιά. Η σταδιακή στροφή, δηλαδή, δεξιών κομμάτων εναντίον της Γερμανίας -κομμάτων που εκφράζουν απειλούμενα τμήματα της αστικής τάξης, κατεστραμμένα μεσαία στρώματα και αγανακτισμένα εναντίον της γερμανικής πολιτικής λαϊκά στρώματα. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ο αντιγερμανισμός που θα αποτελέσει το έναυσμα για τις όποιες αλλαγές στην Ευρώπη να μην προωθείται μόνο από δεξιά κόμματα, αλλά να υπάρχει και αντιγερμανισμός με αριστερά χαρακτηριστικά.

Και εκεί είναι που χάνει ο μικρός το παιχνίδι με την όποια υποχώρηση και επώδυνη για το λαό συμφωνία υπογράψει. Οτι θα έχει χάσει πραγματικά την ευκαιρία που υποτίθεται ότι πάλευε γι αυτήν. Να φέρει την ελπίδα, να φέρει την αισιοδοξία και να συμβάλλει στην αλλαγή της Ευρώπης, της Ευρώπης των λαών και του πολιτισμών. Θα επιχαίρει η Γερμανία και από κοντά η Γαλλία και οι όποιοι άλλοι άθλιοι και το σπουδαιότερο θα σβήσει και η ελπίδα και το όνειρο και απο τους Ισπανούς και Πορτογάλους.

Και όλα αυτά γιατί απλά οι Ελληνες πρέπει να καταλάβουν, μια και καλή... Δεν υπάρχει Ευρώπη των λαών... είναι μια σφηκοφωλιά και τίποτε περισσότερο, αυτό που σίγουρα υπάρχει είναι μια Ελλάδα του ελληνικού λαού, των εργαζομένων και των νέων, που δυστυχώς ούτε αυτή η κυβέρνηση θέλει να υπηρετήσει  και το θέατρο συνεχίζεται. Και αν έρθει η ρήξη δε θα είναι ηρωϊσμός του άτακτου μπούλη, απλά θα είναι υποχρέωση του!