Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης
Δικηγόρος – Θεατρικός συγγραφέας
ΣΥΝΔΕΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Tel: 0421 969 172
e-mail: athanasiadis.g@hotmail.com
ΝΑΙ ή ΟΧΙ .. 5 Ιουλίου 2015 ...
10000 νεκροί ζητούν δικαίωση...
Μετά από ένα πεντάμηνο διαπραγματεύσεων και συζητήσεων της ελληνικής
κυβέρνησης με τους θεσμούς δανειστές, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα και ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με μια κίνηση μάτ, ανακοίνωσε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Οπως είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο της εφημερίδας μας, ο διευθυντής του δημοτικού νοσοκομείου Αθηνών, είπα σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Corriere della Sera της Ιταλίας, ότι ο αριθμός των νεκρών απο αυτοκτονίες την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα, ανέρχεται σε 10000 με τελευταίο τον γυιό του ηλικίας 24 ετών. Αυτό είναι αποτέλεσμα της γενικής ψυχικής κατάθλιψης του Ελληνικού λαού, απο την συνεχιζόμενη λιτότητα, φτώχεια, πείνα και ανεργία ως αποτέλεσμα των αβάσταχτων μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές και μέσω των μέχρι τώρα κυβερνήσεων της πατρίδας μας.
κυβέρνησης με τους θεσμούς δανειστές, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα και ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με μια κίνηση μάτ, ανακοίνωσε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Οπως είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο της εφημερίδας μας, ο διευθυντής του δημοτικού νοσοκομείου Αθηνών, είπα σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Corriere della Sera της Ιταλίας, ότι ο αριθμός των νεκρών απο αυτοκτονίες την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα, ανέρχεται σε 10000 με τελευταίο τον γυιό του ηλικίας 24 ετών. Αυτό είναι αποτέλεσμα της γενικής ψυχικής κατάθλιψης του Ελληνικού λαού, απο την συνεχιζόμενη λιτότητα, φτώχεια, πείνα και ανεργία ως αποτέλεσμα των αβάσταχτων μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές και μέσω των μέχρι τώρα κυβερνήσεων της πατρίδας μας.
Τώρα καλείται ο Ελληνικός λαός, που διαμένει στην πατρίδα, να αποφασίσει για το μέλλον του, το όποιο είναι αυτό και αναλαμβάνει την ευθύνη για τις συνέπειες της όποιας επιλογής του την Κυριακή στις 5 Ιουλίου 2015.
Εμείς οι Ελληνες του εξωτερικού έχουμε άποψη βέβαια για το τι θ αποφασίσουν οι Ελληνες που ζούν στην πατρίδα, αλλά αυτή θα πρέπει να παραμείνει σε καθαρά φιλοσοφικό επίπεδο. Ολοι εμείς του εξωτερικού, δομούμε ή δομήσαμε τις ζωές μας, σε άλλα δεδομένα... Η σχέση μας με την μητέρα πατρίδα, πλέον έχει αναχθεί σε πολιτιστικό επίπεδο και στην διατήρηση ηθών και εθίμων, που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με το μέλλον της χώρας καταγωγής μας. Η αλήθεια ειναι αυτή και ίσως να μας κακοφαίνεται λίγο, όμως στην ώρα της ανάγκης τα παιδιά της Ελλάδας, θα πάνε στρατιώτες, εκείνα θα κληθούν να υπερασπίσουν εστίες και ιερά, αν κάποτε ό μη γένοιτο, τα καλέσει η πατρίδα. Τα δικά μας παιδιά θα είναι αναπαυμένα και ήσυχα στις χώρες διαμονής τους και θα παρακολουθούν τα γεγονότα, θα ευχολογούν ίσως και πιθανόν να υπάρξουν κάποιες εξαιρέσεις παιδιών απο εκείνα της διασποράς.
Τα παιδιά της Ελλάδας, βιώνουν το παρόν εκεί ή θα βιώσουν το όποιο μέλλον... δεν νιώθουμε στο πετσί μας τη κατάσταση στην Ελλάδα, το μόνο που ξέρουμε οι περισσότεροι απο εμάς είναι να πηγαίνουμε σαν τουρίστες και να καλοπερνάμε και επιστρέφοντας να ασκούμε κριτική για το ένα και το άλλο και να συγκρίνουμε τη πατρίδα μας με τις χώρες διαμονής μας... Ενδεχομένως η μικρή πανέμορφη πατρίδα μας να μη χρειάζεται τέτοιες κριτικές ούτε την άποψη μας και ΑΝ πραγματικά θέλουμε να έχουμε άποψη και απαίτηση να ακουστεί ίσως θάπρεπε ΝΑ πάμε να ζήσουμε, πρώτα εκεί όπως ο λαός της και μετά τα ξαναλέμε....
Την Κυριακή, θ αποφασισει ο ελληνικός λαός, αυτοί που πάσχουν πραγματικά, οι ψυχές των 10000 ανθρώπων που αυτοκτόνησαν τα τελευταία χρόνια και που ζητουν δικαίωση... Εκείνοι δικαιούνται και ΜΟΝΟ εκείνοι για τα πως θα συνεχίσουν να ζούν και σε ποιά Ελλάδα και θα αναλάβουν τις ευθύνες τους... Εκείνοι μόνο εκείνοι ξέρουν να φυλάσσουν Θερμοπύλες... Εμείς οι υπόλοιποι, έχουμε τις καρδιές και τις ψυχές μας κοντά τους.. τη σκέψη μας και την αγάπη μας...
Αυτό συμβαίνει γιατί απλά είναι αλλιώς δομημένες οι ζωές των Ελλήνων του εξωτερικού και αυτό είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς όσων ξεριζώθηκαν και πήγαν οπουδήποτε στον κόσμο. Βίωσαν την ξενιτιά στο πετσί τους, ίσως τον κάθε είδους ρατσισμό και απαξίωση και τελικά επιβίωσαν και νίκησαν στις νέες τους πατρίδες. Αξιοι συγχαρητηρίων πολλών εφόσον οι στόχοι και τα όνειρα της ζωής τους εγιναν πραγματικότητα και τώρα απολαμβάνουν τους κόπους τους οι ίδιοι και οι οικογένειες τους, δικαιωμένοι και νικητές από τον δύσκολο αγώνα της ζωής. Οι νέες γενιές, που μεγάλωσαν και αναστήθηκαν εκτός Ελλάδας, δεν βίωσαν και ούτε βιώνουν αυτά που γίνονται στην Ελλάδα και ποτέ να μη τα βιώσουν. Σε όλα αυτά σύμμαχο είχαν τις νέες χώρες - πατρίδες που λειτουργούσαν και λειτουργούν πιθανώς με δικαιότερα και πιο ανθρώπινα συστήματα, που υπάρχει αξιοκρατία κλπ κλπ
Ομως στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή ο λαός καλείται ν αποφασίσει για το μέλλον του, με βάση την εθνική νομοθεσία και το Σύνταγμα της χώρας, που προβλέπει την όλη διαδικασία αυτή. Συμφωνώ σε όλα αυτά και ας αφήσουμε τους Έλληνες της μητρόπολης ν αποφασίσουν για τις τύχες τους και ας ευχηθούμε όλοι μαζί τα καλύτερα...
0 σχόλια:
Post a Comment