Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης
Δικηγόρος - Θεατρικός Συγγραφέας
SYDNEY AUSTRALIA
email: athanasiadis.g@hotmail.com
Tel: 0421 969 172
Και το Μάρτιο μιλάμε ... Ελληνικά
Συνήθως από αυτήν τη στήλη δημοσιεύω άρθρα που έχουν να κάνουν με νόμους και νομικά θέματα στην Ελλάδα (αφορά την εφημερίδα Ο ΚΟΣΜΟΣ). Πολλές φορές όταν υπάρχει περίοδος στασιμότητας στις εξελίξεις γύρω από τα φορολογικά και νομικά θέματα στην Ελλάδα λόγω της κατάστασης εκεί, καλό είναι να ασχολούμαστε λίγο και με τη τέχνη και τον λόγο. Αυτό δίνει μια πνευματική διαύγεια και επιπλέον βοηθάει το μυαλό να επεξεργάζεται περισσότερες προσλαμβάνουσες και έτσι με τη διαρκή λειτουργία και ενασχόληση του δεν κινδυνεύει να πάθει και διαφόρους νόσους που τυχόν θα το οδηγήσουν σε άννοια. Ενας τρόπος για να απασχολείται το μυαλό είναι η γνώση και η διαρκής μάθηση. Το πεδίο της γνώσης και της μάθησης είναι ευρύτατο και αφορά κάθε ηλικία. Διαρκής πρέπει
να είναι η προσπάθεια μάθησης και έρευνας του κόσμου που μας περιβάλλει. Ο κόσμος που μας περιβάλλει, όπως και εμείς είναι ένας ζωντανός οργανισμός που διαρκώς εξελίσσεται και αλλάζει. Μέρα με τη μέρα, στιγμή με τη στιγμή και εμείς πρέπει να παρακολουθούμε και να αντιλαμβανόμαστε τις στιγμιαίες αυτές αλλαγές αν θέλουμε να διατηρούμε το πνεύμα μας διαυγές και καθαρό. Στα πλαίσια αυτά και στα πλαίσια της κίνησης «Μιλάμε Ελληνικά το Μάρτιο» ξεκινήσαμε μαθήματα Ελληνικής Γλώσσας, όχι μέσα από στεγνούς γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες, όπως μας έκαναν οι δάσκαλοι μας στα σχολεία. Τα μαθήματα αυτά, έχουν τη μορφή διαλέξεων, ανταλλαγής απόψεων και φυσικά γίνονται στην Ελληνική γλώσσα (στα πλαίσια της εκμάθησης της) αλλά και στην Αγγλική για όσους δεν μιλούν τα Ελληνικά. Ομως ο στόχος είναι και παραμένει ένας, δηλαδή η διατήρηση των Ελληνικών. Αντικείμενο της μελέτης και της διδασκαλίας είναι η θεώρηση του κόσμου γύρω μας, μέσα από την Ελληνική Μυθολογία και το γνωστικό πεδίο που μας παρέχει ο μύθος σαν ιστορικό αφήγημα. Πάντα πίσω από τον μύθο (με τη σύγχρονη της λέξης έννοια) κρύβεται το γενεσιουργό γεγονός και η αιτία για τη συγγραφή ή την αφήγηση του. Κάθε μύθος κρύβει δηλαδή την αλήθεια του.
Τα μαθήματα αυτά, γίνονται από τον γράφοντα στο 837 Canterbury Road, στο Hurlstone Park στο εκεί Greek Billingual Shop και οι εγγραφές σας γίνονται με πολύ απλό τρόπο, δηλαδή καλώντας με στο 0421969172. Ωρες μαθημάτων κάθε Πέμπτη βράδυ από 6.30 μμ έως 8 μμ και το κόστος είναι $20. Το προαπαιτούμενο είναι η καλή διάθεση για μάθηση και ένταξη σε μια μικρή ομάδα, ένα στυλό και ένα σημειωματάριο. Φωτοτυπίες και άλλα έγγραφα θα δίνονται από εμένα . Τα μαθήματα έχουν αρχίσει από τις 17 Μαρτίου και οι δύο – τρείς πρώτες εβδομάδες θα έχουν και την μορφή επαναληπτικών μαθημάτων, καθόσον διαρκώς έρχονται και νέοι μαθητές και δηλώνουν συμμετοχή, γεγονός που θα μας οδηγήσει στην ανάγκη νέου τμήματος όπως και τμήματος νεοελληνικών μέσα από μεταφράσεις αρχαίων θεατρικών έργων και τραγωδιών.
Οι παρακάτω στίχοι που ακολουθούν είναι το δεύτερο μικρό χορικό από το θεατρικό μου έργο «30 αμερικάνικα δολάρια» που ανέβηκε πέρυσι το χειμώνα στη σκηνή του Θεάτρου Πυξίδα, στην Αθήνα. Οι στίχοι αναφέρονται στη μοναχικότητα της ύπαρξης μας και στο ματαιόδοξο τις περισσότερες φορές των επαίνων και των συγχαρητηρίων, γιατί η αναγνώριση της ζωής γίνεται μέσα από την προσφορά και τη ταπεινοφροσύνη. Η αφιέρωση των στίχων που ακολουθούν γίνεται όπως προείπαμε στα πλαίσια της κίνησης «Μιλάμε Ελληνικά το Μάρτιο» και γίνεται για δεύτερη χρονιά φέτος στην Αυστραλία.
Συγχαρητήρια μπράβο, πολλά πολλά μπράβο
μέσα στων ευχών την μέθη
απέστρεψε το βλέμμα απο τα πλήθη
ήξερε καλά τα άδεια εκείνα λόγια
που αύριο δεν θα ακολουθούσαν
την μοναχική του εκείνη πορεία
καθώς άλλαζε χρώμα
των ονείρων του ο ορίζοντας
το πορτοκαλί και μετά το κόκκινο
έντονη μυρωδιά αποσύνθεσης
παλιόκρυο θυμάμαι έκανε κείνη τη χρονιά
σαν απόφαση σπουδαία του βγάλανε
να ζήσει στο βουνό
εκεί δίπλα σε κείνη την ψηλή μάντρα
τις παγωμένες νύκτες του χειμώνα
που χώριζε την φυλακή των ονείρων
απο κείνο το στενό δρόμο
ανάμεσα στην φυλακή
και στο χωράφι της ματαιότητας
Συγχαρητήρια και σ ανώτερα
και καλή πρόοδο και δρόμο μακρύ
εκείνη η μέθη θαρρείς
και δεν τέλειωνε ποτέ
σαν ουρλιαχτό περνούσε στα αυτιά του
μακρυά τώρα πιά
απο την φυλακή των ονείρων
και το χωράφι της ματαιότητας
σε δρόμο άγνωστο
και εκείνη η μέθη ακολουθούσε
Σταμάτησαν ξαφνικά τα καλοκαίρια
γυρνώντας πίσω χάνονταν στην μνήμη
και μπροστά τα βήματα του τραβούσαν
ζωντανός ακόμη στης λήθης το ποτάμι
άπλωσε τα χέρια του στην άλλη μεριά
αποστρέφοντας το πρόσωπο
από το νερό κείνο της ξέχασης
όχι φωνάζοντας!
δεν θέλω το νερό αυτό να πιώ
τα βήματα πιο γρήγορα
πίεζαν το κορμί του και το τραβούσαν
οχι φώναζε κι αντιστεκόταν
μα κείνες όλες οι ευχές
μαζί σαν ύαινες θα νόμιζες
σαν νεκροφάγα όρνεα
ούρλιαζαν ξωπίσω του
δείχνοντας τα ματοβαμμένα νύχια τους
αυτό είναι το νερό που πρέπει να πιείς
να πιείς και να ξεχάσεις!
0 σχόλια:
Post a Comment