Πληρεξούσια του εξωτερικού που γίνονται δεκτά στην Ελλάδα

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος – Συγγραφέας – Δημοσιογράφος

SYDNEY AUSTRALIA

Email: athanasiadis.g@hotmail.com

Tel: 0061 2 92613144
+61 421 969 172

Πληρεξούσια του εξωτερικού που γίνονται δεκτά στην Ελλάδα

Ενα συνηθισμένο αίτημα που ζητούν οι Ελληνες του Εξωτερικού, απανταχού της γής, είναι η σύνταξη πληρεξουσίων, προκειμένου να ορίσουν πληρεξουσίους , αντιπροσώπους και αντικλήτους τους στην Ελλάδα. Σκοπός της σύνταξης αυτών των συμβολαιογραφικών πληρεξουσίων είναι η διεκπεραίωση νομικών υποθέσεων τους στην Ελλάδα ή οποιασδήποτε εκπροσώπησης – αντιπροσώπευσης τους στην Ελλάδα. Με τα πληρεξούσια αυτά ορίζουν εντολοδόχους τους με συγκεκριμένες εντολές φιλικά ή συγγενικά τους πρόσωπα ή το σπουδαιότερο και δέον γενέσθαι επαγγελματίες, όπως δικηγόρους, λογιστές ή πολιτικούς μηχανικούς ή όλα αυτα τα αναφερόμενα πρόσωπα. Τα πληρεξούσια αυτά δίνονται συνήθως για αποδοχές κληρονομιών, τακτοποίηση φορολογικών του θεμάτων ή γενικότερα αφορούν υποθέσεις Ελλήνων ομογενών στην Ελλάδα και στις σχέσεις τους με τη Δημοσια Διοίκηση της Ελλάδας. Επιπλέον δίνονται προκειμένου να γίνουν εγγραφές στους Δήμους της Ελλάδας, να ανοίξουν οικογενειακές μερίδες ή απλά να δηλώσουν μεταβολές της όποιας οικογενειακής τους κατάστασης με την εγγραφή στο Ειδικό Ληξιαρχεία Αθηνών, γεγονότων εξωτερικού, όπως γεννήσεις, γάμους, ονοματοδοσίες και θανάτους.

Στην Ελλάδα τώρα όλα τα αναφερόμενα γεγονότα επειδή αγγίζουν τη σφαίρα των προσωπικών δεδομένων για να διεκπεραιωθεί μια τέτοια εκρεμμότητα, πρέπει να αποδεικνύεται επισήμως και εγγράφως η εντολή που υπάρχει προς κάθε τρίτο πρόσωπο, από τον ενδιαφερόμενο. Εάν η πληρεξουσιότητα και η εντολή δίνεται από την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια παραμονής του ενδιαφερομένου και υποκειμένου σε αλλαγές, αυτό γίνεται με δύο τρόπους. Συγκεκριμένα για τις περισσότερο απλουστευμένες διαδικασίες αρκεί μια εξουσιοδότηση του παρέχει τον αντιπρόσωπο του ο ενδιαφερόμενος με θεωρημένο «το γνήσιο της υπογραφής του» από τα Ελληνικά Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) που υπάγονται στη δικαιοδοσία των Δήμων της χώρας. Ομως για περισσότερο σοβαρές υποθέσεις και κυρίως εκείνες που αφορούν οτιδήποτε έχει να κάνει με δικαστικές υποθέσεις, κληρονομικές υποθέσεις, αγοραπωλησίες ή καθ΄ οιονδήποτε άλλο τρόπο μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων ή διαχείρισης περιουσιών απαιτείται επίσημο συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο με συγκεκριμένες εντολές και όρους.

Για τους κατοίκους αλλοδαπής υπάρχουν δύο τρόποι σύνταξης συμβολαιογραφικών πληρεξουσίων. Ο πρώτος τρόπος αφορά τη σύνταξη του, από τις κατά τόπον Ελληνικές Προξενικές Αρχές, ο οποίος όμως είναι σχετικά δύστοκος και χρονοβόρος δεδομένου του φόρτου εργασίας των Προξενείων. Επιπλέον σε πολλές περιπτώσεις οι παρεχόμενες εντολές είναι τόσο εξειδικευμένες και λεπτομερείς που υπερβαίνουν τα όρια των τυπικών πληρεξουσίων που μπορούν να συνταχθούν από ένα Ελληνικό Προξενείο, καθόσον απαιτούνται ειδικές νομικές γνώσεις και αναλύσεις του εκάστοτε θέματος, που κρίνεται απαραίτητη η συνδρομή δικηγόρου ή συμβολαιογράφου.

Ο δεύτερος τρόπος και ασφαλέστερος ειδικά για τις περίπλοκες περιπτώσεις και αναγνωριζόμενος νομικά από τις διατάξεις του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου, είναι η σύνταξη και υπογραφή πληρεξουσίων από  συμβολαιογράφο (notary public)  της αλλοδαπής στην Ελληνική γλώσσα, με τη χρήση διερμηνέα όπου αυτό είναι απαραίτητο. Το συντασσόμενο συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, μετά την υπογραφή του και τη επίθεση και υπογραφή του συμβολαιογράφου της αλλοδαπής, χρειάζεται επικύρωση και σφραγίδα της συνθήκης της Χάγης, για τις χώρες που έχουν υπογράψει και προσχωρήσει σε αυτήν το γνωστο δηλαδή  Apostille. H σφραγίδα αυτή τίθεται από τις δημόσιες διοικητικές υπηρεσίες των χωρών της αλλοδαπής και το έγγραφο με αυτόν τον τρόπο αποκτά δημόσια ισχύ και γίνεται υποχρεωτικά  αποδεκτό από τις δημόσιες διοικητικές υπηρεσίες της Ελλάδας. Το μεγάλο προτέρημα των συμβολαιογραφικών πληρεξουσίων της αλλοδαπής, είναι η ταχύτητα χρόνου συνταξης, υπογραφής και θεώρησης τους, που στην χειρότερη περίπτωση απαιτεί χρονικό διάστημα μιας εβδομάδας, σε σχέση με εκείνα των Προξενείων που απαιτούν μεγάλο χρονικό διάστημα πολλές φορές και τριών μηνών με το φόρτο εργασίας των Προξενείων και την τεράστια έλλειψη προσωπικού και πόρων.

Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, να μην αποδέχονται ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ συμβολαιογραφικά πληρεξούσια αλλοδαπής, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει η μπλέ σφραγίδα του Ελληνικού κράτους. Αυτό είναι απαράδεκτο και καταδεικνύει μόνο την απουσία γνώσης και ενημέρωσης των υπαλλήλων του κρατικού μηχανισμού και όχι μόνο της Ελλάδας.

Για το λόγο αυτό,   όπως εξάλλου έχει δημοσιευτεί και από την ιστοσελίδα dikaiologitika.gr, το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Ελλάδας, διευκρίνιζει οτι  από Διοικητικές αρχές, Κ.Ε.Π. και πολίτες, για την αποδοχή ή μη από τις ημεδαπές διοικητικές αρχές, πληρεξουσίων εγγράφων που έχουν εκδοθεί από αλλοδαπούς συμβολαιογράφους στην αλλοδαπή, σύμφωνα με τις σχετικές διευκρινίσεις που παρασχέθηκαν από το Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς, Αιγαίου και Δωδεκανήσου, ισχύουν τα ακόλουθα:

«Προκειμένου να γίνει δεκτό στην Ελλάδα πληρεξούσιο, το οποίο έχει καταρτισθεί στην αλλοδαπή και σύμφωνα ως προς τον τύπο με το δίκαιο της πολιτείας στην οποία καταρτίσθηκε, εάν μεν η πολιτεία όπου καταρτίσθηκε το πληρεξούσιο έχει προσχωρήσει στη Σύμβαση της Χάγης του 1960, η οποία κυρώθηκε με το Νόμο 1497/1984, πρέπει να φέρει την προβλεπόμενη από το νόμο αυτό επισημείωση APOSTILLE , άλλως τη θεώρηση του Έλληνα Προξένου»

Συνεπώς, οι Διοικητικές Αρχές και τα Κ.Ε.Π. της χώρας οφείλουν να αποδέχονται τα πληρεξούσια έγγραφα που έχουν συνταχθεί στην αλλοδαπή, εφόσον πληρούν τις, κατά τα ανωτέρω, προϋποθέσεις.

Σχετικά, με το θέμα της χορήγησης της Επισημείωσης APOSTILLE με βάση τη ¨Σύμβαση της Χάγης¨, υπενθυμίζει το Ελληνικό Υπουργείο τις εγκυκλίους και τα γενικά έγγραφα, που εξέδωσε  η Διεύθυνσή του:  

Εγκ.63/2006 και Γεν. Έγγραφα Ε99/54/30-10-2009, Ε99/10/12-4-2010, Ε99/6/21.10.2011 & Ε99/4/23.5.2012.

Το συγκεκριμένο άρθρο, περιέρχεται και σε γνώση των δικηγόρων της Ελλάδας και των συμβολαιογράφων οι οποίοι ρωτούν και ερευνούν το πρακτέο στις περιπτώσεις που έρχεται ενώπιον τους ένα συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο από συμβολαιογράφο της αλλοδαπής και φέρει τη σφραγίδα APOSTILLE.  Είναι αυτά τα πρόσωπα που πρέπει να χρησιμοποιήσουν το έγγραφο ή είναι εξουσιοδοτούμενα μέσα από αυτό και πλέον θα πρέπει να γνωρίζουν ένα θέμα που έχει ήδη λυθεί με τη Σύμβαση της Χάγης του έτους 1960.