Κληρονομιά (Ποιοί κληρονομούν όταν δεν υπάρχει διαθήκη;)

Γράφει και επιμελείται ο

 Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος 

0421 969 172

Συχνά απασχολούν τους Ελληνες συμπαροίκους μας, θέματα όπως η κληρονομική διαδοχή. Επειδή υπάρχουν διαφορές στην κληρονομική διαδοχή, εξ αδιαθέτου, δηλαδή όταν δεν υπάρχει διαθήκη του κληρονομουμένου , μεταξύ του Αυστραλιανού δικαίου και του δικαίου της Ελλάδας, θεωρούμε ότι με λίγα λόγια θάτανε καλό να αναφέρουμε επιγραμματικά, ποιοί καλούνται στις τάξεις κληρονομιάς, ανάλογα με την συγγένεια που ειχαν με τον κληρονομούμενο, για να γνωρίζουν εκείνοι οι συμπάροικοι που αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα. Ετσι λοιπόν, σύμφωνα με τον Ελληνικό νόμο, έχουμε έξι τάξεις κληρονομικής διαδοχής και επιγραμματικά εκθέτουμε παρακάτω:

ΠΡΩΤΗ ΤΑΞΗ

Ως κληρονόμοι στη πρώτη τάξη καλούνται:

• 1. οι κατιόντες (παιδιά) του κληρονομουμένου κατ’ ισομοιρία (κατά ίσα μερίδια) σε ποσοστό ¾ και

• 2. O επιζών σύζυγος κατά ¼..

ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΑΞΗ

Ως κληρονόμοι στη δεύτερη τάξη καλούνται:

1. οι γονείς του κληρονομουμένου (κατ’ ισομοιρία)

2. τα αδέλφια του (κατ’ ισομοιρία)

3. τα τέκνα των αδελφών του (ανίψια του) κατά ρίζες

4. και τα εγγόνια των αδελφών του (μικρανίψια του κληρονομουμένου) κατά ρίζες

5. ο επιζών σύζυγoς κατά ½.

ΤΡΙΤΗ ΤΑΞΗ

Ως κληρονόμοι στη Τρίτη τάξη καλούνται οι:

1. ο επιζών σύζυγος κατά ½.

2. οι παππούδες και οι γιαγιάδες του κληρονομουμένου και τα τέκνα (θείοι του κληρονομουμένου) και τα εγγόνια τους.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΑΞΗ

Ως κληρονόμοι της τέταρτης τάξης, κληρονομούν οι:

1. O επιζών σύζυγος κατά ½

2. Oι προπαππούδες και οι προγιαγιάδες του κληρονομουμένου, κατ’ ισομοιρία , ανεξαρτήτως αν ανήκουν στην ίδια ή σε διάφορες γραμμές.

ΠΕΜΠΤΗ ΤΑΞΗ

Αν δεν υπάρχουν συγγενείς της πρώτης, της δεύτερης , της τρίτης και της τέταρτης τάξης, ο επιζών σύζυγος καλείται ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος σε ολόκληρη τη κληρονομία.

ΕΚΤΗ ΤΑΞΗ

Αν κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου δεν υπάρχουν συγγενείς από εκείνους που καλούνται από το νόμο, ούτε επιζών σύζυγος, δηλαδή όταν δεν υπάρχουν συγγενείς από αυτούς που αναφέρονται στη πρώτη έως και τη πέμπτη τάξη, τότε ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος καλείται το Δημόσιο.

Η έκθεση των τάξεων της κληρονομιάς είναι τελείως απλουστευμένη και κατά σειρά. Στη συνέχεια των δημοσιεύσεων μας, θα αναλύσουμε στα επόμενα φύλλα της εφημερίδας μας, μία μία της τάξεις της κληρονομιάς για καλύτερη κατανόηση, με τις ιδιαιτερότητες της και βεβαίως όπως αναφερθήκαμε σε προηγούμενη δημοσίευση μας, στην Ελλάδα υπάρχει το δικαίωμα της νόμιμης μοίρας και δεν επιτρέπεται παράλειψη ή αποκλήρωση μεριδούχου.

Read More

ΔΙΑΝΟΜΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Γράφει ο 

Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος

0421 969 172

377-383 Sussex St

SYDNEY NSW 2000

Australia

e-mail: athanasiadis.g@hotmail.com

Ενα απο το πολλά θέματα που βασανίζουν τους κληρονόμους οποιασδήποτε περιουσίας, όταν είναι περισσότεροι του ενός είναι η διανομή μεταξύ τους. Αυτά συμβαίνουν, αποκλειστικά, όταν ο κληρονομούμενος δεν αφήνει διαθήκη και έτσι καλούνται να μοιραστούν μια περιουσία είτε αδέλφια μεταξύ τους και στη συνέχεις εξαδέλφια, όταν κάποια περιουσία προέρχεται απο παππούδες ή γιαγιάδες και δεν υπάρχουν πλέον τα παιδιά τους στη ζωή.

Στην περίπτωση αυτή, συνήθως υπάρχουν πολλά προβλήματα και όχι πολλά περιθώρια αντίστοιχα για λύση των προβλημάτων αυτών. Κυριαρχεί η ασυμφωνία και η προσπάθεια να οικειοποιηθεί κάποια περιουσία απο έναν η περισσότερους συγκληρονόμους και ειδικά όταν κάποιος ή κάποιοι από αυτούς διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό, όπως στις περιπτώσεις που αντιμετωπίζουμε οι δικηγόροι εδώ στην Αυστραλία και βέβαια αφορούν τις περιουσίες των συμπαροίκων μας στην Ελλάδα, σε πόλεις ή χωριά και αφορούν, αστικά ή αγροτικά ακίνητα.

Η πιό πολιτισμένη αντιμετώπιση του θέματος είναι να γίνεται μια κοινή συμφωνία και να χωρίζονται τα ακίνητα μεταξύ των συγκληρονόμων, να γίνονται οι σχετικές συμβολαιογραφικές πράξεις, να καταβάλλονται οι αναλογούντες φόροι και να τελειώνει η υπόθεση εκεί.

Αυτό ακούγεται εύκολο και είναι εύκολο όταν αφορά κυρίως οικόπεδα ή αγροτεμάχια. Η διανομή πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε ο καθένας να λαμβάνει περιουσιακά στοιχεία που αντιστοιχούν στις αξίες και στο ποσοστό συγκυριότητας που έχει στα ακίνητα.

Κάπως έτσι λειτουργεί το σύστημα, με συμφωνία δηλαδή, όταν τα ακίνητα είναι αστικά (δηλαδή κατοικίες ή διαμερίσματα) και μάλιστα όταν είναι περισσότερα του ενός. Στις περιπτώσεις αυτές, ο καθένας λαμβάνει εκείνο ή εκείνα τα ακίνητα που αντιστοιχούν στο ποσοστό συγκυριότητας του και φυσικά στις αξίες τους ώστε και οι δύο ή περισσότερες πλευρές να αισθάνονται δικαιωμένοι, εφόσον ικανοποιούνται έτσι οι αξιώσεις τους σύμφωνα με τα ποσοστά τους.

Περαιτέρω όταν δεν μπορεί να επέλθει αυτή η πολιτισμένη συμφωνία, τότε αρχίζουν και δημιουργούνται προβλήματα που δυστυχώς η επίλυση τους θα ακολουθήσει την δικαστική οδό. Ο εκ των συγκυρίων που ενδιαφέρεται και θέλει την διανομή αυτή, θα προστρέξει σε δικηγόρο για να καταθέσει αγωγή διανομής περιουσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου, αναφέροντας όλα τα περιουσιακά στοιχεία , τις αξίες τους και εκείνα τα οποία επιλέγει προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση του, έναντι των άλλων συγκληρονόμων - συγκυρίων, ή κοινωνών δικαιώματος όπως συνηθίζεται να λέγεται.

Αντικείμενο της αγωγής είναι η αυτούσια διανομή των επικοίνων ακινήτων, όπως αυτά λεπτομερώς περιγράφονται καθε φορά , ώστε να λάβουν από την κληρονομιαία περιουσία ο κάθε ένας απο τους συγκληρονόμους το ακίνητα που ζητά διαφορετικά ζητείται απο το δικαστήριο να διαταχθεί η δι' εκουσίου πλειστηριασμού εκποίηση τους, δηλαδή να βγάλει στον πλειστηριασμό.

Σε κάθε περίπτωση η λύση του πλειστηριασμού είναι η επαχθέστερη, όμως είναι εκείνη που τελικά οδηγεί πραγματικά σε λύση το όλο θέμα. Βέβαια, απο την λύση αυτή, ουσιαστικά δε βγαίνει κανείς κερδισμένος, διότι τα ακίνητα εκποιούνται στον πλειστηριασμό σε τιμές πολύ κατώτερες από την αξία τους, εκτός αν κάποιος εκμετταλευτεί τις περιστάσεις και έχοντας την οικονομική δυνατότητα εξαγοράσει τα ακίνητα στον πλειστηριασμό και εν συνεχεία τα μεταπωλήσει ή εκμετταλευτεί ώστε να επανέλθουν άμεσα στην πραγματική τους αξία.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, πού έχουν να αντιμετωπίσουν οι συγκύριοι και οι συγκληρονόμοι, στη διαδικασία της διανομής μιας περιουσίας οπότε καλό είναι πάντα να παραμερίζονται οι εγωϊσμοί και να επικρατεί η σύνεση και η συμφωνία.

Οταν πρόκειται περί ενός μόνου ακινήτου που ειναι οικία ή διαμέρισμα, μη δυνάμενο να χωρισθεί τότε εφαρμόζεται εκείνο που επιτάσσει η λογική, δηλαδή κάποιος απο τους συγκληρονόμους αγοράζει τα μερίδια των άλλων ή το πωλούν ομού και μοιράζονται το τίμημα.

Οταν υπάρχουν περισσότερα του ενός ακίνητα ή μόνο δύο ένα χωράφι και ένα σπίτι για παράδειγμα με διαφορετικές αξίες όπου και εδώ η διανομή δεν είναι δυνατή τότε και πάλι το λογικότερο είναι κάποιος να αγοράσει το μερίδιο του άλλου ή να πωληθούν τα ακίνητα και να διανεμηθεί το τίμημα στους συγκληρονόμους πωλητές ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής του στην κοινή περιουσία.

Read More

Το δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα!

Γράφει και επιμελείται

ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος

0421 969 172

e-mail:  athanasiadis.g@hotmail.com

Πλησιάζουν οι εκλογές στην Ελλάδα και για ν αλλάξουμε λίγο θέμα στο διάστημα αυτό θα ασχοληθούμε με το δικαίωμα ψήφου. Συμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα, που αποτελεί και τον θεμελιώδη νόμο του Ελληνικού κράτους, δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα, έχουν αποκλειστικά και μόνο οι διαμένοντες στην Ελλάδα, και έχοντες την Ελληνική Ιθαγένεια. Δηλαδή, δεν έχουν δικαίωμα ψήφου οι Ελληνες πολίτες κάτοικοι εξωτερικού, στις εθνικες εκλογές και στις δημοτικές εκλογές, εκτός αν το διάστημα που γίνονται οι εκλογές, διαμένουν στην Ελλάδα. Όσον αφορά τις εκλογές για την ανάδειξη του ευρωπαϊκου κοινοβουλίου (Ευρωεκλογές) δικαίωμα ψήφου, έχουν και οι Ελληνες πολίτες, που διαμένουν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ψηφίζουν στις κατά τόπους Ελληνικές πρεσβείες. Τι συμβαίνει όμως με εκείνους που αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια αλλοδαπούς και διαμένουν στην Ελλάδα. Εκεί σύμφωνα με τον νόμο Ραγκούση, θεωρητικά το δικαίωμα ψήφου επεκτείνεται και σε εκείνους. 

Ομως το θέμα έφτασε το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της Ελλάδας, το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου τελικά φαίνεται αντισυνταγματικές κρίθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες, από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, οι διατάξεις του Ν. 3838/2010 (νόμος Ραγκούση) που έδωσαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα με τη χορήγηση ιθαγένειας. Η Ολομέλεια, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, κινήθηκε στο ίδιο σκεπτικό που είχε διατυπώσει το περασμένο έτος το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ , το οποίοι είχε αποφανθεί ότι είναι παράνομες και αντισυνταγματικές οι εν λόγω διατάξεις κρίνοντας ότι το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές έχουν μόνο Έλληνες πολίτες. Σύμφωνα και με πληροφορίες Αθηναϊκής εφημερίδας, η απόφαση ελήφθη απο την Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου κατά πλειοψηφία.

Συγκεκριμένα, η πλειοψηφία των δικαστών έκρινε ότι η πολιτογράφηση που προβλέπει ο Ν. 3838/2010 γίνεται με βάση τυπικές προϋποθέσεις, όπως είναι χρόνος νόμιμης διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειας του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί ορισμένο χρόνο, κ.ά και χωρίς να γίνεται εξατομικευμένη κρίση. Δηλαδή, προβλέπεται χορήγηση ιθαγένειας χωρίς να εξετάζεται αν υπάρχουν πραγματικοί δεσμοί του αλλοδαπού που υποβάλλει την αίτηση πολιτογράφησης με το ελληνικό έθνος. Αντίθετα, η μειοψηφία έκρινε ότι η πενταετής μόνιμη και νόμιμη διαμονή σε συνδυασμό με την 6ετή φοίτηση στο ελληνικό σχολείο αποτελούν στοιχεία επαρκή για να δικαιολογήσουν ένα πραγματικό και νομικό δεσμό του αλλοδαπού με την Ελλάδα και κατά συνέπεια τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας.

Τελικά η σκέψη είναι, αν είναι τόσο εύκολο εάν κάποιος αλλοδαπός που πρόσφατα απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια, αποκλειστικά και μόνο με τυπικά κριτήρια, να έχει και δικαίωμα ψήφου, για την τύχη και την πορεία ενός έθνους. Δηλαδή, άν έχει απόλυτα ελληνική συνείδηση, αγαπά την Ελλάδα πραγματικά σαν πατρίδα του ή η ψήφος του καθορίζεται απο οικονομικά και μόνο κριτήρια. Και αυτό το σκεπτικό έχει να κάνει ότι τελικά επειδή η ψήφος καθορίζει την τύχη του ελληνικού έθνους και κράτους και την πορεία τους, δεν αφορά μόνο τα οικονομικά θέματα αλλά και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, στο συγκεκριμένο χώρο που υπάρχει, τις διεθνείς της σχέσεις, τις σχέσεις με τα γειτονικά κράτη με βάση κριτήρια πέρα απο τα οικονομικά και εθνικά (όπως θέματα θρησκείας, εθνικά συμφέροντα, οριοθέτηση ή αμφισβήτηση συνόρων, εσωτερική αντιμετώπιση κοινωνικών και ιδεολογικών θεμάτων κλπ.) 

Για το λόγο αυτό, το θέμα παραπέμφθηκε στο ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο της χώρας, του οποίου τελικά η δημοσίευση της απόφασης αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο απο τους νομικούς κύκλους της Ελλάδας, αλλά και απο τους πολίτες της χώρας, είτε είναι εξ αίματος Ελληνες υπήκοοι ή έχουν αποκτήσει την Ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση. Θεωρούμε ότι το δικαίωμα ψήφου είναι κατοχυρωμένο συνταγματικά και ότι ο καθένας που προσέρχεται να το ασκήσει το κάνει με κριτήριο και γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας.

Πηγή: Εφημερίδα Πρώτο Θέμα

To άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδο ΚΟΣΜΟΣ του Σύδνευ στις 14-5-2014

Read More

Δικαίωμα οίκησης

Γράφει ο

Γιώργος Αθανασιάδης

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

0421 969 172

athanasiadis.g@hotmail.com

Δικαίωμα οίκησης

(επιγραμματική αναφορά στο δικαίωμα αυτό, όπως θα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ του Σύδνευ)

Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδα μιλήσαμε για την επικαρπία και την οίκηση. Και οι δύο αυτοί όροι είναι νομικοί όροι, του εμπράγματου δικαίου του Ελληνικού Αστικού Κώδικα, και είναι δικαιώματα με την έννοι της προσωπικής δουλείας πάνω σε ένα ακίνητο. Δηλαδή, μεταβιβάζοντας ένα ακίνητο κάποιος στα παιδιά του, για παράδειγμα, ενώ είναι εν ζωή, συνήθως με γονική παροχή, μπορεί να κρατήσει το δικαίωμα οίκησης. Αναλυτικότερα αυτό σημαίνει, ότι ναι με διαθέτω, μεταβιβάζω το ακίνητο μου, το σπίτι μου στην Ελλάδα, σε κάποιο ή σε όλα τα παιδιά μου, αλλά δεν θέλω να το πουλήσουν, τουλάχιστον όσο είναι εν ζωή οι γονείς. Η επιθυμία των γονέων είναι να μπορούν να διαμένουν στο ακίνητο όσο ζουν. Τότε κατά το χρόνο της μεταβίβασης του ακινήτου, πολύ απλά παρακρατούν υπέρ αυτών το δικαίωμα οίκησης. Μπορούν να διαμένουν σ αυτό μέχρι και ο τελευταίος εκ των γονέων αποβιώσει. Αυτό αποτελεί, ένα βάρος, μια δουλεία του ακινήτου, και είναι η προσωπική δουλεία της οίκησης όπως αυτά περιγράφονται στα άρθρα 1183 έως 1187 του Αστικού Κώδικα.

Δηλαδή η προσωπική δουλεία της οίκησης συνίσταται στο εμπράγματο και αποκλειστικό δικαίωμα του δικαιούχου να χρησιμοποιεί ως κατοικία ξένη οικοδομή ή διαμέρισμά της.

Τώρα όποιος έχει την οίκηση, έχει δικαίωμα να κατοικεί στην οικοδομή με την οικογένειά του και το ανάλογο προς την κοινωνική θέση υπηρετικό προσωπικό

Πρέπει όποιος έχει αποκτήσει ένα ακίνητο κατά ψιλή κυριότητα και όποιος ασκεί το δικαίωμα αυτό της οίκησης, πρέπει να γνωρίζουν ότι η οίκηση είναι αμεταβίβαστη και αποσβήνεται με το θάνατο του δικαιούχου. Στην οίκηση δεν υπάρχει αξίωση για παροχή ασφάλειας. Ο δικαιούχος δεν έχει υποχρέωση να ασφαλίσει την οικοδομή διότι εκτός απο το να μένει δεν έχει κάποιο άλλο δικαίωμα στο ακίνητο, ενω στην επικαρπία εκείνος που έχει την επικαρπία , μπορούν να απολαμβάνει και τους καρπούς του ακινήτου, δηλαδή να το νοικιάζει ή αν πρόκειται περί ακινήτου και με μεγάλους κήπους ή οτιδήποτε τότε στη κυριολεξία να απολαμβάνει τους καρπούς , δηλαδή να πουλά εκμεταλλεύεται την παραγωγή ή να το νοικιάζει σε τρίτους.

Οσον αφορά το νομικό καθεστώς της στην περίπτωση της οίκησης εφαρμόζονται κατά τα λοιπά αναλόγως οι γενικές διατάξεις για την επικαρπία ακινήτων, εφόσον συμβιβάζονται και με τη φύση της οίκησης.

Read More