Εγώ και ο ... καρκίνος!

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Αρθρογράφος - Θεατρικός Συγγραφέας

Σύδνευ Αυστραλίας

Μάρτιος 2018

Απο μικρό παιδί, έμαθα στη ζωή μου να μη προτάσω το εγώ, στη κουβέντα μου ή στο γραπτό μου λόγο. Ομως στη περίπτωση που αναφέρομαι στο σημερινό μου άρθρο επιβάλλεται το «ΕΓΩ» να μπεί πρώτο γιατί απλά πρέπει να ειμαι πρώτα εγω και μετά αυτός ... Καρκίνος, μια λέξη που την ήξερα μόνο σαν ζώδιο... Τώρα γνώρισα και το τέρας... μπήκε στη ζωή μου και στο κορμί μου, απρόσκλητος, αγενής επισκέπτης και κατσικώθηκε ... και τώρα πρέπει εγώ να πολεμήσω να τον διώξω να διεκδικήσω πάλι το σώμα μου, την ίδια μου την ύπαρξη.

Πρώτα και πάνω από όλα όμως πρέπει να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους συμπαροίκους μας που μου παραστέκονται διαρκώς στον αγώνα μου με τον καρκίνο και ιδιαίτερα πάνω στο ξεκίνημα του αγώνα αυτού.

Ευχαριστώ δημόσια την οικογένεια ΜΙΚΑΣ από το Μαρούμπρα με ενέργειες των οποίων και μετά από σοβαρές ιατρικές παραλείψεις με συνέστησαν και με προέτρεψαν σε περίοδο διακοπών να επισκεφθώ τον σπουδαίο γιατρό GP  Δόκτωρα Γιώργο Πάνο, ο οποίος οργάνωσε τα πάντα προκειμένου να γίνουν ολοκληρωμένες εξετάσεις και να διαγνωσθεί η επάρατος νόσος με την επιστημονικότερη ονομασία «Μεσοθηλίωμα περιτοναίου»

Περαιτέρω ευχαριστώ τους φίλους μου Ιωάννη Σοφιανό, Γιωργία Γκιάτη, Κυριακή Ορφανού, Γιώτα Κριλή, Χριστίνα Γαζέπη Σταυροπούλου, Γιαννη Δραμιτινό για την καθημερινή συμπαράσταση τους στον αγώνα μου. Μια συμπαράσταση που εκδηλώνεται με πολλές μορφές. Ευχαριστώ πολύ τους μαθητές και μαθήτριες μου από όλα τα τμήματα για την αγάπη και συμπαράσταση τους και τις επισκέψεις τους.Ευχαριστώ πολλούς αναγνώστες του Κόσμου, για τα τηλεφωνήματα συμπαράστασης τους και άλλους πολλούς που ας με συγχωρέσουν που δεν προχωράω σε ονομαστικές αναφορές γιατί θα χρειάζονταν αρκετά φύλλα εφημερίδας.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μέσα σ όλο αυτόν τον κυκεώνα των στιγμών να εισπράττω αγάπη... δε την περίμενα για να είμαι ειλικρινής όλη αυτη την εκδήλωση αγάπης και συμπαράστασης επειδή ήμουν και σχετικά καινούργιος στην παροικία μας.Ομως η αγάπη δεν ορίζεται απο χρονικά περιθώρια και από κανόνες. Η αγάπη δε διδάσκεται δεν οριοθετείται...είναι ελεύθερο συναίσθημα ελεύθερα γεννάται και ελευθερα βγάζει φτερά και πετάει και πάει όπου εκείνη θέλει.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα απείχα από κάθε δραστηριότητα μεταξύ των οποίων και η γραφή και η συγγραφή. Ομως αυτό κάθε άλλο παρά σωστό και ζωοποιό αποδείχτηκε... Τελικά μια αποβλάκωση και ένας αργός θάνατος. Το πρώτο σόκ της διάγνωσης διαδέχθηκε η βαθιά λύπη εκείνο το ανθρώπινο στάδιο που ο άνθρωπος κλαίει και φοβάται... φοβάται απροσδιόριστα... η λύπη για ότι θάρθει και θα πονάει, ότι θάρθει θα με κάνει να υποφέρω και να μην έχω μια ζωή αξιοπρεπή και να σέρνομαι από δώ και από κεί. Το στάδιο αυτό κρατάει πολύ και ειδικότερα όσο ακόμη δεν έχουν αρχίσει οι διάφορες θεραπείες όπως οι χημειοθεραπείες για τον περιορισμό του απρόσκλητου και βάρβαρου επισκέπτη.

Βλέπω τον εαυτό μου απένταντι του να προσπαθεί να ανασυντάξει τις δυναμεις του μετά την πρώτη επίθεση που δέχτηκα από το τέρας μέσα μου. Μια επίθεση ύπουλη άνανδρη και αισχρή. Κοιτάζω κατάματα τον εισβολέα και τώρα πιά τα δύο μου αναιμικά μάτια άρχισαν να πετούν πύρινα βέλη κατά του εισβολέα. Αυτός απέναντι σαρκάζει και γελάει. Οπλίζομαι σιγά σιγά από τις δυνάμεις και τα βέλη της δικής μου φαρέτρας.... Κοιτάζω το σύμπαν... Κοιτάζω και αναζητώ τον Θεό...Αυτός ζεί μέσα μας... Ολοι μας έχουμε τον δικό μας θεό και αυτόν πρέπει να ξυπνάμε από το λήθαργο του όταν τον έχουμε ανάγκη Αυτός μας αγαπάει αν εμείς τον αγαπήσουμε πρώτα και το σύμπαν ολόκληρο ο μικρός μας εγκέφαλος η σκέψη και η θέληση μας.

Πολλοί ξεκινάμε απαισιόδοξα στον πόλεμο με τον καρκίνο. Εχει πολλές μορφές το τέρας , ξέρει να κρύβεται, να ελίσσεται και να ξεφεύγει απο τις επιθέσεις μας. Ομως και ιστορικά τουλάχιστον εχει αποδειχθεί ότι η έκβαση ενός πολέμου δεν ποτέ σχεδόν προκαθορισμένη.Υπάρχουν πολλές μάχες στην διάρκεια των πολέμων.  Μάχες που οδηγούν σε ήττες ή μάχες νικηφόρες  Μάχες νικηφόρες από την αρχή σύμφωνα με τα δεδομένα σε δύναμη ή υπεροχή. Ομως υπάρχουν και μεγάλες ανατροπές ανέλπιστες ανατροπές από απρόβλεπτους παράγοντες

Η  μάχη τώρα ξεκινάει και είναι μάχη ζωής... Εγώ και ο καρκίνος!