Η βασίλισσα του χιονιού και ο τσουτζές (Μια ιστορία αιώνιας αγάπης)

Γραφει ο 

Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος - Αρθρογράφος

ΣΥΔΝΕΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

e-mail: athanasiadis.g@hotmail.com

Tel: 0421969172

Η βασίλισσα του χιονιού και ο τσουτζές

(Μια ιστορία αιώνιας αγάπης)

Αρχίζω με ένα απόσπασμα από ένα κείμενο της φίλης στην Ελλάδα, Μαρίας
Κυριακή, ηθοποιού και σκηνοθέτιδος..

«...Τι χώρα κι αυτή η Ελλάς - αγελάς. Προτιμήσαμε το φέσι του τούρκου από την τιάρα του πάπα και κάναμε 400 χρόνια να θυμηθούμε ότι δεν μας βολεί η σκλαβιά (ας είναι καλά οι διεθνείς συγκυρίες αλλιώς ακόμα οι κοτσαμπάσηδες με τους Τούρκους θα τα κάνανε πλακάκια). Βάλαμε στη φυλακή τον Κολοκοτρώνη και δολοφονήσαμε τον Καποδίστρια. Πήγαμε ως την κόκκινη μηλιά και χάσαμε τη Μικρασία τα αυγά και τα πασχάλια μας. Επιτρέψαμε στον κάθε ταγματασφαλίτη γερμανοτσολιά να μας κάνει υποχείριο της Βρετανίας ενώ είχε ήδη απελευθερωθεί το 80% της χώρας. Οδηγήσαμε τον Βελουχιώτη στην αυτοκτονία. Ανεχτήκαμε κάθε μαλακοδικτάτορα, ξενόδουλο, φασίστα παριστάνωντας τις πάπιες. Αφήσαμε τους ηγέτες μας να ξεπουλήσουν τη χώρα και ενώ ξέραμε πως ήταν προδότες, καταχαρήκαμε που μας βρήκαν δουλειά στο δημόσιο και γίναμε όλοι παροχείς υπηρεσιών. Εγκαταλείψαμε την γόνιμη επαρχία μας για ένα διαμέρισμα με λουτροκαμπινέ και ανσανσέρ (και χαφιέ θυρωρό). Κλέψαμε το κάθε κονδύλιο και παρουσιάσαμε έργο που ποτέ δεν κάναμε για να αρπάξουμε και το επόμενο...»

Και παραθέτω την δική μου σκέψη... 

Και τώρα νά!

Το μνημόνιο πέθανε! Ζήτω το «Master Financial Assistance Facility Agreement»! Η κυβέρνηση - σύμφωνα πάντα με τα δικά τους κείμενα - «δεσμεύεται για δημοσιονομική ισορροπία», δεν αμφισβητεί τις ιδιωτικοποιήσεις, δεσμεύεται για κάθε είδους κίνητρα προς το κεφάλαιο. Με αυτήν την έννοια, η στρατηγική υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου σε βάρος του λαού, που υπηρετήθηκε και με το μνημόνιο, θα συνεχίζεται με άλλους όρους. Συνεπώς, μηδέν εις το πηλίκον για τους εργαζόμενους.

Ήδη, με τις πρώτες αναγγελίες για τα νομοσχέδια που πρόκειται να κατατεθούν, η κυβέρνηση ομολογεί ότι προέχει να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Ακόμα και γι' αυτό το έρημο το ελάχιστο των 751 ευρώ κατώτερου μισθού αναγγέλλει ότι πρώτα θα δοθούν νέες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, απο την εφαρμογή στη πράξη των οποίων και το αποτέλεσμα αυτής της εφαρμογής θα εξαρτηθεί ο νέος κατώτατος μισθός. Αυτό λοιπόν κατά συνέπεια μετατίθεται για επόμενο χρονικό διάστημα και φυσικά ας μη γελιόμαστε εξαρτάται απο την καλή διάθεση του κάθε εργοδότη.

Εχω ζήσει όλη τη ζωή μου στην Ελλάδα και πλήν ίσως, αν υπήρξαν και αυτές, ελαχίστων εξαιρέσεων κάποιοι εργοδότες ήταν συνεπείς προς τους εργαζομένους τους όσον αφορά τις αποδοχές, το ωράριο και της συνθήκες εργασίας. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα, όταν δεν είναι κάτω από αυστηρό κρατικό έλεγχο και δεν επικρέμαται επί της κεφαλής του η «δαμόγλειος σπάθη» του νόμου, είναι απλά, ανεξέλεγκτος, αυταρχικός και στιγνός εκμεταλλευτής των εργαζομένων. Αυτά συνέβαιναν σε περιόδους που υπήρχαν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και έλεγχος του κράτους. Σήμερα;

Σήμερα στην χώρα του παραλόγου και των προδοτών, έρχεται η άρχουσα αστική τάξη να στηρίξει και να συγχαρεί την εκ των σπλάχνων των λαϊκών στρωμάτων, νεοεκλεγείσα και δήθεν αριστερή κυβέρνηση, για το έργο της. Παράλογο; 

Τίποτε δεν είναι παράλογο και εκ του αποτελέσματος κρίνεται η αλήθεια των οιωνών. Σε προεκλογικά άρθρα μου είχα γράψει για τους κυρίους του ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνούν την Ελλάδα σήμερα ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο, αν δεν ήθελαν να έρθουν σε ρήξη με την Μέρκελ και την κομπανία της εκεί στην βόρεια Ευρώπη, από το να κάτσουν και να φάνε σκαμπίλια στα οπίσθια.

Ειχα χρησιμοποιήσει και την φράση που δανείστηκα απο τα βιβλία των χριστιανών συμπατριωτών μου «Ουδείς δύναται δυσίν Κυρίοις δουλεύειν, Θεώ τε και Μαμωνά» Η κυβέρνηση του Τσίπρα και εκείνου του υπουργού του για τα οικονομικά, έπαιξε πολύ καλά τον θεατρικό της ρόλο, στη θεατρική παράσταση που κράτησε ένα μήνα μετά την εκλογή της και εντός του πλαισίου του θεατρικού χρόνου.

Τσάμπα μαγκιές, εθνικές υπερηφάνειες, φαρφάρες πήγαινε – έλα στην Ευρώπη, ταξιδεύοντας στην οικονομική θέση. Ολα αυτά για μια προσέγγιση στην ψυχολογία των ετερόκλητων μαζών, που βαπτίσθηκαν όψιμοι «ριζοσπάστες αριστεροί» και ας μη ξέρουν τη τύφλα τους γύρω όχι μόνο απο την πολιτική και τι σημαίνει αριστερά, αλλά και μη έχοντας και καμία ταξική ή εθνική συνείδηση. 

Μάζες σαν τα κακόμοιρα σκυλιά του δρόμου, τα αδέσποτα που σέρνονται πίσω απο τον οποιοδήποτε τους υποσχεθεί ότι θα τους πετάξει ένα χιλιομασημένο κόκκαλο. Μετά την εκλογή της η κυβέρνηση, έκανε το σόου της, χωρίς γραβάτες, με χαμόγελο και επαναστατικές φανφάρες, ξαναγύρισε το χρόνο πίσω στο 1981, που ο τότε πρωθυπουργός με τα ζιβάγκο εξαπατούσε τα πλήθη με την ίδια ακριβώς τακτική.

Το αποτέλεσμα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται νονός και βαπτίζει την Τρόϊκα θεσμούς, το επερχόμενο μετά απολύτου βεβαιότητος νέο μνημόνιο «νέο συμβόλαιο, μεσοπρόθεσμο» ή οτιδήποτε άλλο – θα δούμε – καιρός γάρ εγγύς. Μα θα μου πείτε τα συνθήματα, ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ, ΔΕΝ κλπ ή εκείνο το υπέροχο του Βαρουφάκη «Αν είναι να έρθει ο Αρμαγεδδών ας έρθει» τι έγιναν;

Ελάτε τώρα, με κάνετε και γελάω.. αλλά ας τα δούμε τα πράματα με ψυχραιμία.. Μέρες καρναβαλιού διανύσαμε και ακόμη θεατρική παράσταση χωρίς καρναβάλια, απάτη και τζουτζέδες δε γίνεται. Από όλα είχε το πρόγραμμα.... 

Τώρα μένει το τετράμηνο και το καλοκαιράκι (Ελληνικό) θάρθει και μαζί του το «νέο συμβόλαιο» και μαζί και τα μπάνια του λαού και κάθε λαός είναι άξιος να τον κυβερνούν εκείνοι που επιλέγει ο ίδιος... και τους θεατές του θεάτρου σκιών θα τους κυβερνούν οι Καραγκιόζηδες..

Καλώς ήρθες Βαρουφάκη.. Η βασίλισσα του χιονιού με τη φουσκωμένη κοιλιά είχε βαρεθεί τους προκατόχους σου κλόουν... Το παλάτι ήθελε καινούργιο τζουτζέ...

(Υ.Γ. Τσουτζές λεγόταν ο γελωτοποιός των βυζαντινών και μετέπειτα των Οθωμανικών παλατιών)