Ο νόμος του τρόμου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ελληνική εφημερίδα Ο ΚΟΣΜΟΣ εδώ στο Σύδνεϋ , στις 15 Οκτωβρίου 2014

Γραφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος - Aρθρογράφος

Θεατρικός Συγγραφέας

e-mail: athanasiadis.g@hotmail.com

SYDNEY   Tel:  0421 969 172

Ο νόμος του τρόμου

Εδώ και αρκετά χρόνια, απο την Ευρωπαϊκή Ενωση, άρχισε μια προσπάθεια διάλυσης
των δικαιωμάτων των εργαζομένων και επιστροφή σε μεσαιωνικές και φεουδαρχικές αξίες και μεθόδους, διακυβέρνησης των κρατών μελών της. Παράλληλα η Ευρώπη, που ήταν η πιο αιματοκυλισμένη και αρχαία περιοχή του πλανήτη, ήταν εκείνη στην οποία αναπτύχθηκαν απο τα έθνη της και τους λαούς της όλα εκείνα τα προοδευτικά κινήματα, που θα βελτίωναν τις σχέσεις των εργαζομένων. Περνώντας στις φάσεις της ιστορίας της σαν ήπειρος των λαών της απο όλα τα στάδια διακυβέρνησης, όπως βασιλικά καθεστώτα, αυτοκρατορίες, δημοκρατία, δικτατορίες, κομμουνισμούς και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νούς, φαινόταν να έχει ηρεμήσει και έχει μία πορεία με περισσότερο ανθρώπινο πρόσωπο ειδικότερα μετά το δεύτερο παγκοσμιο πόλεμο, έχοντας σηκώσει κυριολεκτικά στο σώμα της όλες τις αμαρτίες του κόσμου μας.

Οι λαοί της άρχισαν να απολαμβάνουν καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας μέχρι που αρκετά, όχι πολλά όμως χρόνια πρίν, κάποιοι ιθύνοντες νόες υπερπόντιας προεύλευσης πιθανώς, απεφάσισαν να μεταφέρουν την δική τους κρίση και ανεπάρκεια στους λαούς της Ευρώπης. Η Ευρώπη, αποτελείται απο ένα μωσαϊκό λαών και εθνοτήτων και σαν βάση της έχει τη χριστιανική θρησκεία. Καλώς ή κακώς, ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του, μέσα από αυτη τη βάση και κυρίως μετά το σκοτεινό μεσαίωνα, αναπτύχθηκε, παρήγαγε πολιτισμό, τεχνολογία και φυσικά μέσα απο τη διαδικασία της αναγέννησης της και επέκεινα εξελίχθηκε και στην τέχνη.

Η μεταφορά της κρίσης των αξιών, της ηθικής, των σχέσεων, των δικαιωμάτων των πολιτών, έπρεπε να υπάρξει παράλληλα, με μία μεθόδευση κατατρομοκράτησης των πολιτών, η οποία δεν καθιερώθηκε μονομιάς αλλά αργά για αρκετά χρόνια και σταθερά. Οι λαοί της Ευρώπης ήδη απο το αρχαίον ευρισκόμενοι στην περιοχή, αποτελούν διαφορετικές εθνότητες, με διαφορετική γλώσσα και θρησκευτικά ιδιώματα και σε κάθε περίπτωση, στριμωγμένοι κυριολεκτικά μέσα στη στενότητα του χώρου της ηπείρου, ήταν φυσικό να υπάρχουν μεταξύ τους διενέξεις για τις ζώνες επιρροής, κυριαρχίας και εξουσίας, καθώς δε και εκμεττάλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Συνεπώς, η διάλυση και η αναμόχλευση παθών και εντάσεων παραγκωνισμένων αλλά όχι και ξεχασμένων ήταν το όπλο στα χέρια εκείνων που επιδιώκουν την διάλυση της και το σχέδιο πανάρχαιο και αυτό και χρηστικό απο την εποχή των Ρωμαίων: «Διαίρει και βασίλευε»

Ετσι το πρώτο όπλο που χρησιμοποιήθηκε ήταν η τρομοκρατία που επιβάλλεται μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και κυρίως της τηλεόρασης και του διαδικτύου. Εφόσον κατορθώσαμε να κλείσουμε τον άνθρωπο μέσα στο σπίτι του και να τον απομονώσουμε απο το κοινωνικό του περίγυρο, αρχίζουμε και τον βομβαρδίζουμε με ειδήσεις τρόμου. Ο φόβος θα τον κρατήσει έγκλειστο, ανίκανο να αντιδράσει και επιπλέον νιώθοντας έρμαιο και θήραμα, θα στραφεί για βοήθεια τους θηρευτές του και σε εκείνους που τον γέμισαν με τρόμο. Ενα απο τα μέσα τρομοκράτησης είναι ο θρησκευτικός φανατισμός και μάλιστα απο θρησκευτικές δοξασίες που πηγάζουν ΚΑΤ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ μέσα απο τις δύο μεγάλες μονοθεϊστικές επικρατούσες θρησκείες στο χώρο της Ευρώπης και των παρυφών της.

Η πρώτη περιοχή που πάντα πλήττεται φυσικά είναι τα Βαλκάνια και η Μέση Ανατολή με την νοερή επέκταση της Ευρώπης εκεί, κυρίως στις ανατολικές ακτές της Μεσογείου, εφόσον θεωρείται και η τουρκία Ευρώπη. Στις περιοχές αυτές κατά διαβολική σύμπτωση βρίσκονται και τα πετρέλαια και τα φυσικά αέρια και όλες οι πηγές ενέργειας που θα μπορούσαν να καταστήσουν την Ευρώπη ανεξάρτητη ενεργειακά. Αρα εκεί πρέπει να παιχθεί το παιχνίδι της διάλυσης, της διαίρεσης, του τρόμου, της καταστροφής και το μέσον οι θρησκευτικές πεποιθήσεις που πάντα χρησιμοποιούνται ως πρόφαση, γιατί ακριβώς αποτελούν και το αντίδοτο στο κράτος του τρόμου, που επιβάλλεται.

Η χρήση των θρησκειών ως πρόφαση, για την επίτευξη των οικομικών συμφερόντων των θηρευτών όπου της γής οδηγεί τις μονοθεϊστικές επικρατούσες θρησκείες της περιοχήςΟ του όνομα του κοινού τους θεού της αγάπης, να αιμοτοκυλούν την ανθρωπότητα , να εγκληματούν ασύστολα, προσβάλλουν όλες τις όποιες ανθρώπινες αξίες Παράλληλα η εξουσία του του θεού της αγάπης και της ειρήνης δυστυχώς μεταφέρεται ελέω του και φαντάζομαι ακούσια, σε ανθρωπόμορφα τέρατα πάνω στον πλανήτη που αποκεφαλίζουν και επιβάλλουν τον τρόμο. Η εξουσία τους πηγάζει απο αυτόν τον ίδιο δημιουργό σύμφωνα με τη διδασκαλία τους και τους αποδέκτες - πιστούς της, αποκύημα αρρωστημένης φαντασίας και πανάρχαιων σχεδίων, για το μέλλον του πλανήτη, που γράφονται σε μια δεδομένη στιγμή σαν προφητείες. Οταν τα διεθνή σχέδια ωριμάσουν και πρέπει να εφαρμοστούν τότε πολύ απλά η κάθε εφαρμογή εμφανίζεται σαν επαλήθευση δήθεν αρχαίας ή νεώτερης προφητείας. Και η όλη απάτη συνεχίζεται για πολλούς αιώνες τώρα εξυπηρετώντας απόλυτα την τακτική διασποράς του τρόμου στους πολίτες, μέσα απο την εικονοποίηση και επίδειξη πλέον της φρίκης, ώστε να εθιστεί ο πολίτης με την εικόνα. Απο την άλλη ζώντας τον τρόμο και τον φόβο, εξιλεώνει τους θηρευτές και τους υποκινητές της ανωμαλίας και του εγκλήματος, παρακαλώντας τους να τον απαλλάξουν απο τον νόμο αυτόν του τρόμου, με το να επιτεθούν στους τρομοκράτες – γεννήματα τους, προσφέροντας τα πάντα για αυτή τη προστασία και φυσικά εκείνο που ενδιαφέρει περισσότερο, τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές.

Η ιστορία είναι γραμμένη από φρικιαστικές πράξεις, πυρές, γκιλοτίνες, αποκεφαλισμοί, ομαδικές σφαγές, καταστροφή πλήρης και αφανισμός των μεγάλων πολιτισμών, ιδεών και φιλοσοφιών. Η ταπεινότητα, η κουτοπονηριά, ο ραγιαδισμός, η δουλοπρέπεια, η τυφλή και άκριτη υπακοή, η αποχαύνωση, το μίσος, η μισανθρωπιά, ο εγωϊσμός έγιναν ύψιστες αρετές και κατήντησαν οι πραγματικοί άνθρωποι, θεατές και θύματα των κτηνών και των κτηνωδιών τους. 

Κάποτε πιστέψαμε ότι είχε έρθει το τέλος των εποχών εκείνων και ελπίσαμε ότι θα ζήσουμε στην κοινωνία του 21ου αιώνα μετα την αρχή της χριστιανικής χρονολόγησης. Εν τούτοις, η επιστροφή στον σκοταδισμό και την αβεβαιότητα πλέον είναι πάλι εδώ μαζί με την υποκρισία, το ψέμμα και το θάνατο. Και παρόλα αυτά, η ανθρωπότητα αποδέχεται την απάτη που της προσφέρουν εκείνοι που εκμεταλλεύονται τον φόβο. 

Και το αύριο στη σφαίρα της ελπίδας...

Η φωτό επελέγη τυχαία απο το διαδίκτυο και δεν είναι δημιούργημα ούτε του μπλόγκ, ούτε του συντάκτη