Saturday, January 17, 2015

Ελληνικές εκλογές 2015: Με τα μάτια της ... Κασσάνδρας



Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος – Θεατρικός Συγγραφέας

SYDNEY, AUSTRALIA


Tel: 0421 969 172




Ελληνικές εκλογές 2015: Με τα μάτια της ... Κασσάνδρας



Από μικρό παιδί, είχα μια φυσική απέχθεια σε διάφορα έντομα, μεταξύ των οποίων
την πρώτη θέση οι κατσαρίδες και ακολουθούν οι αράχνες και οι σφήκες. Ομως υπάρχει εχέφρων νούς στον κόσμο αυτό που ζούμε που είναι δυνατόν να υποστηρίξει ότι μπορεί κάποιος να βάλει το χέρι του μέσα στη σφηκοφωλιά και να μη τον τσιμπήσουν οι σφήκες; Και το τσίμπημα της σφήκας είναι επώδυνο και ο πόνος μεγάλος, μεγάλη και η πληγή. Από την άλλη, υποστηρίζουν πολλοί ή κάποιοι ή στη περίπτωση μας κάποιος που λέει ότι θα βάλει το χέρι του στη σφηκοφωλιά και θα φύγει αλώβητος. Οι σφήκες θα τρέμουν απο το φόβο τους στο αντίκρυσμα του γυμνού χεριού του και θα διασκορπιστούν πανικόβλητες.

Αστείες ιστορίες για μικρά αρκουδάκια, που κανείς δε μπορεί να πιστέψει εκτός απο μια μεγάλη μερίδα του Ελληνικού λαού στις μέρες μας. Είμαι «θέσει και φύσει», άνθρωπος που στη ζωή μου τολμούσα, προχωρούσα μπροστά με το όποιο κόστος, προσπαθούσα να υπερβώ φραγμούς και εμπόδια και να κλείνω τ αυτιά μου στις Σειρήνες. Ομως, στις μέρες μας, ένας λαός ολόκληρος, μια ολοκληρη Ελλάδα, μέσα στην απελπισία της, προσπαθεί να βρεί χέρι κραταιό και στιβαρό να πιαστεί. Και φαίνεται, τουλάχιστον επιφανειακά ότι το χέρι αυτό το βρήκε και το λένε χέρι του Αλέξη. Δοκιμασμένος ο λαός απο την εγκάθετη πολιτική του Σαμαρά, Βενιζέλου και Γιωργάκη, προδομένος, φτωχός και πεινασμένος αυτοκτονεί και εκείνη η μερίδα που δεν αυτοκτονεί, αναζητά τη λύτρωση.

Ο «λυτρωτής» νέος, φορώντας το προσωπείο του απο μηχανής θεού, γυρίζει και μοιράζει υποσχέσεις. Στήνει παγίδες και επαναφέρει την ιστορία μερικές δεκαετίες πίσω. Εκεί στο 1981, όπου την ανάγκη του λαού για λύτρωση, εκμετάλλευτηκε κάποιος άλλος και μοιράζοντας ψιχία για να εξασφαλίσει τη σιωπή και υποταγή του λαού, τον εξαπατούσε, με μεγαλοστομίες και φανφάρες. Η Κασσάνδρα τότε στα παμπάλαια χρόνια, αρχαία μάντισσα, έβλεπε και προέβλεπε τα μελλούμενα. Μόνο που πάντα στα μάτια της Κασσάνδρας δεν έρχονται οι εικόνες των καλών, αλλά των δεινών και των παθών. Εξασκώντας την ίδια μαντική τέχνη σήμερα είδε και βλέπει μπροστά της, εκείνα που τυφλωμένοι οι εξαθλιωμένοι και πεινασμένοι Ελληνες δεν μπορούν να δούν. 

Ο ίδιος ο Αλέξης δηλώνοντας άθεος, γεγονός που αφορά τα προσωπικά του δεδομένα και απόλυτα σεβαστό, αναιρώντας και σε ανακολουθία με τον εαυτό του, έρχεται και προσκυνά χέρια παπάδων και απελευθερώνει περιστέρια, δίπλα σε άσπονδους νέους φίλους του. Υπόσχεται, υποβάλλοντας τα διαπιστευτήρια του στην ξούθη γηραιά και ευτραφή αρχόντισσα του κρύου βορρά και της υπόσχεται ότι το ευρώ είναι ο μόνος δρόμος. Από την άλλη διακηρύσσει παράλληλα ότι θα έλθει σε σύγκρουση και αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθωση του χρέους της Ελλάδας και θα δημιουργήσει το διαφορετικό στην Ευρώπη. Με απλά λόγια, ερωτευμένος με την σφηκοφωλιά θα έρθει αντιμέτωπος με τις σφήκες και θα τις εκδιώξει απο το ίδιο τους το σπίτι. Πως είναι δυνατόν κάποιος να πιστέψει κάτι τέτοιο; ….. «ουδείς δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν, Θεώ τε και Μαμωνά

Φτωχή και γυμνή η Κασσάνδρα, πρόσφυγας πιά, ρακένδυτη, ξεπεσμένη αρχόντισσα, σέρνεται απο τους Δαναούς, παρθένα αυτή στην ατίμωση της μπροστά στο άγαλμα της πανσόφου Θεάς Αθηνάς. Μέσα στη δυστυχία της, τρελλά λόγια φαίνεται να λέει, για δυστυχίες που έρχονται. Πνευματική σύγχυση και αδιέξοδα θα οδηγήσουν το λαό σε μονοπάτια που όμως φοβάμαι ότι ούτε εκεί κατοικεί η ελπίδα. Ο λαός αυτός, θα περιμένει το φώς το λαμπερό ή μήπως όχι γιατί μέσα του ξέρει ότι δεν μπορεί να έρθει; «Το μη χείρον βέλτιστον εστί» και πρέπει να ζήσουμε έστω και μίζερα. 

Η Κασσάνδρα, οραματίστρια και μάντισσα, προφήτισσα και αυτή, σαν τον Παίσιο τον αγιορείτη που πρόσφατα αγιοποιηθήκε απο την εκκλησία, προέβλεπε και έλεγε και προειδοποιούσε. Αλλοι γελούσαν με τα λεγόμενα της, άλλοι την καταριόνταν και άλλοι αδιαφορούσαν και κανένας δε την πίστευε. Ο Ελληνικός λαός την Κυριακή 25 Ιανουαρίου θα πάει να ψηφίσει με γνώνομα το σκεπτικό του τι έχουμε να χάσουμε; Τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε; Και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Την καταστροφή του ο λαός, τον μαρασμό του τον ζεί τα τελευταία 4 χρόνια, απο τις μεγάλες εξαπατήσεις των προηγούμενων κυβερνώντων του. Απο το «λεφτά υπάρχουν» του Γιωργάκη μέχρι και το «θα σκίσω τα μνημόνια» του Σαμαρά, φρούδες ελπίδες, υποσχέσεις και μεγαλοστομίες, ανθρωποειδών που εκμεταλλεύτηκαν τον πόνο του και τη δυστυχία. Υπεύθυνοι για 4000 περίπου αυτοκτονίες, απαγόρευσαν και την αναφορά τους στα καθοδηγούμενα απο αυτούς τηλεοπτικά κανάλια τους. Ξεκλήρισαν δηλαδή, μια ολόκληρη μικρή πόλη και ενώ θα έπρεπε να είναι υπόλογοι ενώπιον του λαού για τις απεχθείς πράξεις τους, μιάσματα κοινωνικά επανέρχονται και διεκδικούν την ψήφο του αμνήμονος εν πολλοίς λαού και μέσω αυτής τη βουλευτική ασυλία. Η ασυλία αυτή, θα τους απαλλάξει απο την αντιμετώπιση των ευθυνών τους και τη τιμωρία που τους αξίζει για την ανατροπή και την κλοπή της ζωής των Ελλήνων. Οσον αφορά την ύβρι που διέπραξαν πάντως αποτελεί κοσμική νομοτέλεια ότι θα ακολουθήσει η νέμεσις και τελικά η τίσις (τιμωρία). Αυτή θάρθει απο εκείνες τις δυνάμεις που μόνο ίσως η Κασσάνδρα ξέρει και δεν γνωρίζουμε το πότε και πώς, αλλά είναι σίγουρο ότι θάρθει. 

Δεν έχω τίποτα άλλο να πώ στα αδέλφια μας, εκεί στην όμορφη και παράξενη πατρίδα μας παρά ας στείλουμε όλοι μας τη θετική σκέψη και ενέργεια και ας ευχηθούμε σε όποια θετική δύναμη πιστεύει ο καθένας μας, να βγεί γρήγορα η Ελλάδα μας απο την δεινή περιπέτεια της.

Ας κοιτάξουμε το μέλλον θετικά και όχι με τα μάτια... της Κασσάνδρας!

Οι φωτογραφίες ελήφθησαν τυχαία απο το διαδίκτυο και κανένα δικαίωμα επ αυτών δεν υπάρχει απο το μπλόγκ ή το συντάκτη του άρθρου...





0 σχόλια:

 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...